tag:blogger.com,1999:blog-9142985253925665622024-03-05T14:47:01.451+03:00X-FilesΜεταφυσικα, Παραφυσικα, Διαστημα, εξωγηινοι, Ανεξηγητα και αλλα..Unknownnoreply@blogger.comBlogger90125tag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-86374822936899687162011-05-24T12:27:00.003+03:002011-05-24T12:50:46.204+03:00Διαίσθηση: υπόθεση του νου ή της καρδιάς;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><a href="http://ar8ra2.blogspot.com/" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" border="0" height="200" src="http://photos1.blogger.com/x/blogger/2377/3921/320/832992/diaisthisi.jpg" style="float: left; margin: 0px 10px 10px 0px;" width="177" /></a>Το τηλέφωνο χτυπά και στη γραμμή είναι ένας παλιός φίλος, που είχατε να δείτε για χρόνια και που μόλις την προηγούμενη ημέρα τον σκεφτόσασταν έντονα. Ξαφνικά αποφασίζετε να γυρίσετε σπίτι από έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο από αυτόν που συνηθίζετε, για να ανακαλύψετε αργότερα ότι στο δρόμο που αποφύγατε έγινε ένα τρομερό ατύχημα, που αν βρισκόσασταν εκεί, θα μπορούσατε να είχατε σκοτωθεί. Τι σύμπτωση! Ή όχι; Είναι όλα αυτά τα περιστατικά συμπτώσεις, ή το αποτέλεσμα διαισθήσεων; </div>Η διαίσθηση συχνά θεωρείται ως μια μυστήρια έκτη αίσθηση. Ωστόσο, μια επιστημονική μελέτη στο ινστιτούτο HeartMath βοηθά να λύσουμε κάποια από τα μυστήρια, που περικυκλώνουν τη διαίσθηση, αποκαλύπτοντας ότι η καρδιά παίζει σημαντικό ρόλο στην παραλαβή και επεξεργασία διαισθητικών πληροφοριών.<br />
<br />
Όλοι έχουμε ακούσει για περιπτώσεις όπως αυτή, που μια μητέρα ξαφνικά ανησυχεί για το παιδί της που παίζει στον κήπο και ανακαλύπτει ότι αυτό έχει βγει στο δρόμο και κινδυνεύει να το πατήσει αυτοκίνητο. Πολλοί από εμάς έχουμε νιώσει οι ίδιοι κάποιο διαισθητικό ερέθισμα. Η επιστημονική κοινότητα ωστόσο κοιτά με σκεπτικισμό την ιδέα της διαίσθησης και αναρωτιέται αν αυτή βασίζεται σε μνήμες από περασμένα περιστατικά ή αν πρόκειται για πραγματική αντίληψη ενός μελλοντικού γεγονότος.<br />
<br />
Ο καθηγητής Rollin McCraty, διευθυντής έρευνας στο ινστιτούτο HeartMath στο Boulder Creek της Καλιφόρνιας, διηύθυνε μια επιστημονική μελέτη που εξέταζε την ύπαρξη φυσιολογικών ενδείξεων που σχετίζονται με διαίσθηση. Η μελέτη σκόπευε να ερευνήσει αν με κάποιο τρόπο μπορούμε να λάβουμε πληροφορίες για ένα γεγονός στο μέλλον πριν αυτό συμβεί, και αν ναι, να προσδιορίσει πού και πότε στο μυαλό και το σώμα του ατόμου αυτές οι πληροφορίες λαμβάνονται και επεξεργάζονται.<br />
Η έρευνα του HeartMath έχει συζητηθεί στο περιοδικό Journal of Alternative and Complementary Medicine σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος, (2/2004), αναφέρεται ο ρόλος της καρδιάς στην λήψη και επεξεργασία της διαισθητικής πληροφορίας. Το δεύτερο μέρος (4/2004) εστιάζει στο πού και πότε στον εγκέφαλο γίνεται η επεξεργασία της διαισθητικής πληροφορίας και πώς γίνεται η συνεργασία μεταξύ καρδιάς και εγκεφάλου σε αυτή τη διαδικασία.<br />
<br />
Οι ερευνητές του HeartMath ανακάλυψαν ότι μπορούμε να έχουμε γνώση για ένα γεγονός, 5 έως 7 δευτερόλεπτα πριν αυτό συμβεί. Στην έρευνα τα άτομα που συμμετείχαν στα πειράματα έβλεπαν μια σειρά από εικόνες, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν ειρηνικές και ήρεμες, όπως τοπία, δέντρα και χαριτωμένα ζωάκια. Κάποιες, λίγες εικόνες παρεμβάλλονταν στη σειρά που έδειχναν βίαιες ή γενικότερα έντονα συναισθηματικές σκηνές, όπως ατυχήματα, ματωμένα μαχαίρια, φόνους.<br />
<br />
Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων τα άτομα που συμμετείχαν εξετάζονταν με μηχανήματα, που κατέγραφαν ψυχοσωματικές αντιδράσεις, όπως EEG (εγκεφαλικά κύματα), ECG (ηλεκτροκαρδιογράφημα), αλλαγές στην αναπνοή και το σφυγμό, ενδείξεις εκκρίσεων στο σώμα. Οι ενδείξεις παρουσίαζαν κάποια συναισθηματική αντίδραση των συμμετεχόντων 5 με 10 δευτερόλεπτα πριν την εμφάνιση της δυσάρεστης εικόνας.<br />
<br />
<strong>Η διαίσθηση είναι μια διαδικασία που εμπλέκει νου και καρδιά</strong><br />
Τα αποτελέσματα των πειραμάτων δείχνουν ότι η καρδιά λαμβάνει τη διαισθητική πληροφορία και αντιδρά σε αυτή. Οι σημαντικές αλλαγές στο ρυθμό των χτύπων της καρδιάς λίγο πριν την εμφάνιση των δυσάρεστων εικόνων, σηματοδοτούν αυτό το γεγονός σε σύγκριση με τον ήρεμο ρυθμό των χτύπων της καρδιάς, κατά τη διάρκεια θέασης των υπόλοιπων εικόνων. Το γεγονός ότι η καρδιά συμμετέχει στην αντίληψη μελλοντικών εξωγενών περιστάσεων είναι ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. <br />
<br />
Η κλασσική επιστημονική θέαση θεωρεί τον εγκέφαλο ως μοναδικό πεδίο, στο οποίο γίνεται η επεξεργασία της πληροφορίας. Αυτή η μελέτη ανοίγει ένα νέο πεδίο έρευνας προς μια διαφορετική θέαση και κατανόηση της διαίσθησης και προτείνει ότι αυτή είναι μια πιο ευρεία διαδικασία, που εμπλέκει τουλάχιστον τον εγκέφαλο και την καρδιά σε μια μεταξύ τους στενή συνεργασία.<br />
Ένα επίσης ενδιαφέρον αποτέλεσμα του πειράματος ήταν ότι υπήρξαν διαφορές στην λήψη της διαισθητικής πληροφορίας μεταξύ ανδρών και γυναικών. <br />
<br />
Οι γυναίκες φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στη λήψη της μελλοντικής συναισθηματικής πληροφορίας. Οι αντιδράσεις των γυναικών ήταν πιο έντονες από των ανδρών στη θέαση των ίδιων εικόνων. Ο καθηγητής McCraty εξηγεί ότι «με βάση αυτή και άλλες μελέτες, που προηγήθηκαν, βγάζουμε το συμπέρασμα ότι όσο μεγαλύτερη είναι για το άτομο η συναισθηματική σημασία του μελλοντικού γεγονότος, τόσο πιο έντονη είναι η αντίδραση που καταγράφεται από τη λήψη της διαισθητικής πληροφορίας».<br />
<br />
Η καρδιά έχει θεωρηθεί ως κανάλι γνώσης και σοφίας που ξεπερνά τη συνηθισμένη αντίληψή μας σε κυριολεκτικά όλους τους αρχαίους και σύγχρονους ανθρώπινους πολιτισμούς. Το HeartMath πιστεύει ότι η σπουδαιότητα της ανακάλυψης έγκειται στην ανακάλυψη της άμεσης συμμετοχής της καρδιάς στην επεξεργασία της διαισθητικής πληροφορίας.<br />
<br />
Ο καθηγητής McCraty λέει ότι «από όσο γνωρίζουμε, αυτή είναι η πρώτη έρευνα που μετρά και αποδεικνύει τη συμμετοχή της καρδιάς στην διαισθητική αντίληψη και αυτό είναι μια σημαντική ένδειξη ότι ο εγκέφαλος δε λειτουργεί μόνος του σε τέτοιες περιπτώσεις. Αυτή είναι μια σημαντική ανακάλυψη, που μπορεί να ανοίξει την πόρτα σε ακόμη μεγαλύτερες επιστημονικές μελέτες για το ρόλο της καρδιάς στην αντίληψη και τη συμπεριφορά του ανθρώπου».<br />
<br />
<strong>Αυξάνοντας την ικανότητά μας να προσχεδιάζουμε, βασισμένοι στην διαίσθησή μας</strong><br />
Η διαισθητική αντίληψη παίζει σημαντικό ρόλο σε καθημερινές αποφάσεις, σε πεδία όπως η εργασία, η ιατρική διάγνωση, η νομική, τα αθλητικά παιχνίδια, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, η αποφυγή κινδύνων στην οδήγηση, η σχέση μεταξύ μητέρας - παιδιού ή δασκάλου - μαθητή. Αν η καρδιά παίζει έναν τόσο σημαντικό ρόλο στη διαισθητική αντίληψη, τότε μαθαίνοντας να παρατηρούμε πιο προσεκτικά τις μικροαλλαγές στον τρόπο που αισθανόμαστε, ή το ρυθμό της καρδιάς, μπορούμε να αναπτύξουμε την ικανότητα της διαίσθησης.<br />
<br />
<strong>Το ινστιτούτο του HeartMath</strong><br />
Ιδρύθηκε το 1991 από τον Doc Childre και για παραπάνω από μια δεκαετία πραγματοποιεί έρευνες που εστιάζουν στη σχέση μεταξύ καρδιάς και εγκεφάλου και στους τρόπους, που αυτή επιδρά στη φυσική, νοητική, ψυχολογική, συναισθηματική υγεία και συμπεριφορά μας.<br />
<br />
Βασισμένο σε ετούτη τη μελέτη, το ινστιτούτο του HeartMath έχει αναπτύξει μια σειρά από επιστημονικά εξειδικευμένα εργαλεία, μαζί και την απαραίτητη τεχνολογία, ώστε να βοηθήσει ανθρώπους να μειώσουν το στρες, και να μπορέσουν να αποκτήσουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Το ινστιτούτο είναι γνωστό διεθνώς και έχει συμμετάσχει σε πολλά ιατρικά, ψυχολογικά και βιοϊατρικά συνέδρια.<br />
<br />
<br />
<span style="color: #333333; font-size: 78%;">Πηγη: <em>esoterica.gr</em></span></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-62830378024700143942011-05-23T12:26:00.000+03:002011-05-23T12:36:27.727+03:00Το Deja Vu δεν αφορά μόνο την όραση!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5031928955868489394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIANkkXTJiH9Skq7pHO5D09vqvi0Deubo49qfTrL2Ur5Zzo6T_3-NFh_G91lWl11sYRnfGOgLj_GY6vK780z0b7ICGNIjqB_ZiqbWjjbu0ch5UhNBwMDn2Vleu4Z_STndi8R6EkxcQX4Q/s400/dejavu.jpg" style="cursor: hand; float: left; margin: 0px 10px 10px 0px;" /><br />
<div><strong><span style="font-size: 130%;">Νέα μελέτη καταρρίπτει την ισχύουσα θεωρία για την ερμηνεία του Dejavu.</span></strong></div><br />
<div><strong><span style="font-size: 130%;"></span></strong></div><div><span style="color: #999999;"><em>Το Dejavu δεν αφορά μόνο την όραση!</em></span></div><br />
<div>Η πρωτοφανής μελέτη της περίπτωσης ενός τυφλού ανθρώπου που είχε συχνά την εμπειρία dejavu, ανέτρεψε παραδοσιακές θεωρίες σχετικές με τον τρόπο που συμβαίνει το φαινόμενο αυτό. Προγενέστερα υπήρχε η άποψη ότι το dejavu μπορούσε να προκληθεί όταν εικόνες από το ένα μάτι έφταναν στον εγκέφαλο λίγα μικροδευτερόλεπτα μετά την άφιξη εικόνων από το άλλο μάτι, προκαλώντας έτσι την αίσθηση ότι κάτι γινόταν ορατό για δεύτερη φορά. Ωστόσο, ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Leeds μόλις ανακοίνωσαν την περίπτωση ενός τυφλού ανθρώπου, που βίωνε dejavu μέσω όσφρησης, ακοής και αφής!<br />
Οι ερευνητές Akira O'Connor και Chris Moulin, από το Ινστιτούτο Ψυχολογικών Επιστημών του πανεπιστημίου, δημοσίευσαν πρόσφατα την εργασία τους σχετικά με το μη-οπτικό dejavu στο περιοδικό «Brain and Cognition». Στο άρθρο συζητούν τον τρόπο που καθημερινές εμπειρίες, όπως το να ξεκουμπώσει το φερμουάρ από το σακάκι του την ώρα που ακούει ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι, ή να ακούσει κάποια λόγια από μια συζήτηση την ώρα που κρατά ένα δίσκο στο εστιατόριο της σχολής, προκαλούσαν την εμπειρία του dejavu στο τυφλό υποκείμενο.<br />
"Η καθυστέρηση της οπτικής οδού είναι μια σχετικά απαρχαιωμένη θεωρία, αλλά ακόμη χαίρει ευρείας πίστης και εκτίμησης και αποτέλεσε τη βάση για τις συνέχειες στο μυθιστόρημα του Joseph Heller 'Catch-22'. Αλλά αυτό το νέο συμβάν μας εφοδιάζει με δυνατές μαρτυρίες ότι η καθυστέρηση της οπτικής οδού δεν είναι η εξήγηση για το dejavu. Τα ευρήματα είναι τόσο προφανή και με τέτοια διαισθητικότητα, που καθιστά αξιοσημείωτο το γεγονός ότι αυτή η έρευνα δεν είχε ξαναγίνει στο παρελθόν", είπε ο O'Connor.<br />
Οι ερευνητές προσδοκούν να εργαστούν και με άλλους ανθρώπους με προβλήματα όρασης, για να αποτιμήσουν το πόσο συνηθισμένο είναι το φαινόμενο. Θα ήθελαν ακόμη να προχωρήσουν την έρευνα παραπέρα: "Θα ήταν πραγματικά αποτελεσματικό αν γίνονταν κάποια πειράματα απεικόνισης της νευρικής λειτουργίας σε ανθρώπους, κατά τη διάρκεια γνήσιων και αυθόρμητων εμπειριών dejavu, αλλά είναι πολύ δύσκολο να συμβεί το φαινόμενο αυτό "κατά παραγγελία" μέσα στις πειραματικές συνθήκες", παρατήρησε ο O'Connor.<br />
Ο O'Connor ακόμη πειραματίζεται με την πρόκληση dejavu μέσω ύπνωσης. "Πιστεύουμε τώρα ότι η εμπειρίες τύπου dιjΰ προκαλούνται όταν μια περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την οικειότητα διαρρηγνύεται", είπε. Σε ένα πείραμα, στα υποκείμενα ζητήθηκε να θυμηθούν λέξεις, έπειτα υπνωτίστηκαν ώστε να ξεχάσουν τις λέξεις αυτές και μετά τους έδειξαν ξανά τις ίδιες λέξεις, ώστε να τους προκαλέσουν την αίσθηση ότι τις έχουν κάπου ξαναδεί. Περίπου οι μισοί από τους συμμετέχοντες στο πείραμα ανέφεραν ότι είχαν μια αίσθηση παρόμοια με το dejavu.<br />
<span style="font-size: 78%;"><span style="color: #333333;">Πηγή: <em>University of Leeds</em></span></span></div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-33829089595372436832011-05-15T15:11:00.000+03:002011-05-23T12:50:03.804+03:00Επιθανάτιες εμπειρίες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><strong><span style="color: #999999; font-size: 130%;">Τι λένε όσοι τις έζησαν;</span></strong><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI3n0kHxgKfwPYSlabYtL4acGy6dX8ZFroVHZPUPMrnI0oths3j9n-Np8CVVjuod4Bg0mUJEK3g_g3zOiqklz0J3EXV_gsZh_j6oRQfBFAAGyh2-wt5RL2veIt-S-g8JqFOpszLFkG9YI/s1600-h/soul.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5191305007099292434" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI3n0kHxgKfwPYSlabYtL4acGy6dX8ZFroVHZPUPMrnI0oths3j9n-Np8CVVjuod4Bg0mUJEK3g_g3zOiqklz0J3EXV_gsZh_j6oRQfBFAAGyh2-wt5RL2veIt-S-g8JqFOpszLFkG9YI/s200/soul.jpg" style="cursor: hand; float: right; margin: 0px 0px 10px 10px;" /></a><br />
<div>Σε ηλικία 30 ετών, η Μπάρμπαρα Γουέστφολ υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση στην πλάτη της και της χορηγήθηκε ένα παυσίπονο που περιείχε κωδεΐνη.<br />
«Ξαφνικά ένιωσα ότι αιωρούμαι στο ταβάνι του θαλάμου, όπου νοσηλευόμουν. Όταν κοίταξα προς τα κάτω, είδα τις νοσοκόμες και τον γιατρό να βρίσκονται πανικοβλημένοι πάνω από το σώμα μου,» θυμάται η Γουέστφολ.</div><div><br />
«Μετά, έκαναν όλοι ένα βήμα πίσω από το σώμα μου, που βρισκόταν ξαπλωμένο στο κρεβάτι του θαλάμου και έβγαλαν μία κραυγή ανακούφισης. Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι ότι βρισκόμουν και πάλι πίσω στο σώμα μου. Όταν συνήλθα μου είπαν ότι ο οργανισμός μου αντέδρασε στην κωδεΐνη και δεν έπρεπε να ξαναπάρω ποτέ στη ζωή μου αυτή την ουσία. Για την ακρίβεια, μου είπαν ότι έπαθα «αναφυλακτικό σοκ.»</div><div><br />
<strong><span style="color: #ff6600;">Δραματικό; Ναι.. Ασυνήθιστο; Όχι</span></strong></div><div><br />
Η επιθανάτια εμπειρία της Γουέστφολ είναι ίδια με πολλών άλλων ανθρώπων που ισχυρίστηκαν ότι υπήρξαν αυτόπτεις μάρτυρες του ίδιου τους του θανάτου. Όλοι την περιέγραψαν σαν να έβλεπαν τον εαυτό τους στο σινεμά, μόνο που έλειπαν τα ποπ-κορν.</div><div></div><div>Κάποιοι, όπως η Γουέστφολ, είπαν πως ένιωσαν σαν να αιωρούνται στο ταβάνι. Άλλοι υποστήριξαν πως βρέθηκαν σε ένα τούνελ με πολύ δυνατό αλλά ζεστό φως στην άκρη του, ενώ ορισμένοι είπαν πως αγαπημένα τους πρόσωπα, που έχουν φύγει από τη ζωή πολύ καιρό πριν, τους καλούσαν να πάνε κοντά τους.</div><div><br />
«Ποτέ δεν έχω ζήσει ο ίδιος επιθανάτια εμπειρία αλλά κάποια άτομα που εμπιστεύομαι πολύ, έξυπνοι και μορφωμένοι άνθρωποι, που πατούν γερά στη γη και δεν είναι αιθεροβάμονες, μου περιέγραψαν αυτές τις εμπειρίες,» δηλώνει ο Ντάγκλας Τέιλορ, εκπρόσωπος της εκκλησιαστικής οργάνωσης Unitarian Universalist στο Binghamton. «Και είμαι πεπεισμένος ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα πράγματα εκεί πάνω που δεν γνωρίζουμε.»</div><div><br />
«Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον είναι πως οι άνθρωποι πρωτοανέφεραν τέτοιου είδους εμπειρίες πριν από 2.000 χρόνια,» δήλωσε ο Ντάγκλας Σρέιντερ, καθηγητής φιλοσοφίας στο State University of New York στην Oneonta, που έχει κάνει έρευνα πάνω στις επιθανάτιες εμπειρίες.</div><div><br />
Μία από τις πρώτες αναφορές στις μεταθανάτιες εμπειρίες χρονολογείται πριν από 2.500 χρόνια και συναντάται στην «Πολιτεία» του Πλάτωνα, ένας φιλοσοφικός διάλογος του Αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου για τη διάπλαση της ηθικής.</div><div><br />
«Στο τέλος της «Πολιτείας» ο Πλάτωνας αφηγείται την ιστορία ενός στρατιώτη, του Ηρός. Όλοι πίστευαν πως ο στρατιώτης έπεσε νεκρός στο πεδίο της μάχης. Βρισκόταν ανάμεσα στα άψυχα κορμιά των στρατιωτών που προορίζονταν για τη νεκρική πυρά και λίγο πριν ανάψει η φωτιά, ο Ηρός σηκώθηκε όρθιος και είπε σε όλους πως συνάντησε αγγέλους-φύλακες που τον μετέφεραν μέσω ενός τούνελ στον τόπο της Θείας Δίκης μία κλασική επιθανάτια εμπειρία.»</div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-26137813783917057162011-05-11T11:11:00.001+03:002011-05-23T12:33:14.190+03:00To "μάτι" του νου: Πως συνθέτει ο εγκέφαλος το ολικό από το μερικό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIIWtrc9YvEbfS_CAmmTc8eFW9vVKJSWazdxzssDJWee6QhTmHhVuUhN28z8me3Oxtf1nKwBnFktrxf8ZF4t7VdpG-2EVSwiGfXCb7cWxjGNHTW7sUb5zyUMlXFpRK0FVrOsBrAZK1AO8/s1600-h/mati-nous.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5063059802452971218" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIIWtrc9YvEbfS_CAmmTc8eFW9vVKJSWazdxzssDJWee6QhTmHhVuUhN28z8me3Oxtf1nKwBnFktrxf8ZF4t7VdpG-2EVSwiGfXCb7cWxjGNHTW7sUb5zyUMlXFpRK0FVrOsBrAZK1AO8/s320/mati-nous.jpg" style="cursor: hand; float: right; margin: 0px 0px 10px 10px;" /></a><br />
Σύμφωνα με την αναφορά ερευνητών του Johns Hopkins University, όταν κοιτάμε έναν αριθμό, ένα γράμμα ή ένα οποιοδήποτε σχήμα, νευρώνες σε διάφορα μέρη του οπτικού κέντρου του εγκεφάλου αντιδρούν σε διαφορετικά συστατικά στοιχεία του σχήματος, ταιριάζοντάς τα σχεδόν στιγμιαία σα να συνέθεταν ένα παζλ που δίνει μια συνολική εικόνα ορατή και κατανοητή από τον άνθρωπο. <br />
<a name='more'></a><br />
<blockquote></blockquote>Το ερώτημα που σχετίζεται με το πώς ο εγκέφαλός μας βλέπει, αναγνωρίζει και κατανοεί τα αντικείμενα που βλέπουμε, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα της νευροεπιστήμης, σύμφωνα με τον καθηγητή Charles E. Conor.:<br />
«<em><strong><span style="color: #999999;">Αυτό δεν θα μπορούσε καν να φαίνεται σαν επιστημονικό ερώτημα για κάποιους ανθρώπους, γιατί το να βλέπουμε είναι μία δυνατότητα αυτόματη και τόσο προφανής για εμάς, ώστε αφιερωνόμαστε πιο πολύ στην νοητική επεξεργασία αυτών που βλέπουμε, παρά στο πως συμβαίνει και τα βλέπουμε. Η όραση όμως δεν είναι κάτι που διαδραματίζεται στο μάτι. Συμβαίνει σε πολλαπλά στάδια και διεργασίες μέσα στον εγκέφαλο. Έτσι η μελέτη μας επικεντρώνεται στο πως τα διάφορα αντικείμενα επισημαίνονται και κωδικοποιούνται από μεγάλο πλήθος νευρώνων σε ανώτερα τμήματα του εγκεφάλου, που είναι υπεύθυνα για την επεξεργασία των οπτικών μηνυμάτων.</span></strong></em>»<br />
<blockquote></blockquote>Η έρευνα, η οποία βασίστηκε σε καταγραφές νευρώνων του οπτικού φλοιού πιθήκων, αποκαλύπτει ότι οι νευρώνες του οπτικού φλοιού αρχικά αντιδρούν στο οπτικό ερέθισμα χωρίς διάκριση, καταγράφοντας όλα τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά μιας εικόνας σε μορφές στις οποίες ο εγκέφαλος είναι ήδη ευαισθητοποιημένος.Για παράδειγμα, ένας νευρώνας μπορεί να ανταποκριθεί αναγνωρίζοντας ένα κοίλο τμήμα στην κορυφή ενός αντικειμένου ή ένα κυρτό στο κατώτατο σημείο. Σ' αυτό το σημείο όμως, τα εγκεφαλικά σήματα είναι ακόμα διφορούμενα και ο εγκέφαλος δεν έχει καν αποφασίσει εάν το σχήμα είναι κυρτό ή κοίλο τελικά, ή ακόμα εάν συμβαίνουν και τα δυο μαζί. Χιλιοστά του δευτερολέπτου αργότερα, οι εγκεφαλικοί νευρώνες αρχίζουν να αντιδρούν σε συνδυασμούς των ελαχίστων αρχικών πληροφοριών συνθέτοντας απλές μορφές.<br />
<blockquote></blockquote>Με άλλα λόγια, ο εγκέφαλος αρχίζει να συναρμολογεί τα μικρά σε μεγαλύτερα τμήματα, όπως θα έκανε κάποιος που σχηματίζει ένα ψηφιδωτό από χιλιάδες μικροσκοπικές πλάκες.<br />
«Οι άνθρωποι κάνουν μια τραχιά κατηγοριοποίηση ενός αντικειμένου πολύ γρήγορα» λέει ο Connor. «Παραδείγματος χάριν, σε ένα δέκατο του δευτερολέπτου μπορούμε να αναγνωρίσουμε εάν κάτι που βλέπουμε είναι ή δεν είναι ζώο. Τα αποτελέσματα των ερευνών υποδηλώνουν ότι αυτή η άμεση τραχιά εντύπωση εξαρτάται πιθανώς από την αναγνώριση ενός ή περισσοτέρων μερών αυτού που βλέπουμε.<br />
<blockquote></blockquote>Οι λεπτές διακρίσεις - όπως η αναγνώριση μεμονωμένων προσώπων - παίρνουν περισσότερο χρόνο για να συμβούν και αυτή η καθυστέρηση πιθανώς εξαρτάται από την μεγαλύτερη επεξεργασία που χρειάζεται να γίνει στα κομμάτια που συνθέτουν το τελικό σχήμα. Από μια άποψη, ο εγκέφαλος πρέπει να συνθέσει μία αναπαράσταση του αντικειμένου που βλέπουμε, συνδυάζοντας ανόμοια κομμάτια».<br />
<blockquote></blockquote>Γεγονός είναι, πως ακόμα δεν είναι γνωστό πως το οπτικό σύστημα ολοκληρώνει το θαύμα της επεξεργασίας των πληροφοριών, που μας κάνει να μπορούμε να δούμε ένα αντικείμενο. Και συνεπώς συνάγεται το ερώτημα, κατά πόσο αυτό το οποίο βλέπουμε καθορίζεται από τον τρόπο που λειτουργεί ο νους μας. Μήπως τελικά μπορούμε να δούμε μόνο αυτά, τα οποία «χωράει το μυαλό μας»;</div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-86178851560871899792011-04-28T13:24:00.000+03:002011-04-28T13:24:50.021+03:00Χαλασμένο πιάνο "παίζει" μόνο του..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/eErmk1rObYY?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-82287587013614003712011-04-28T13:17:00.000+03:002011-04-28T13:17:31.681+03:00Καραγεγραμένα EVP και επικοινωνία με άλλες διαστάσεις<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/KxGwUCcowqo?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-20386067624574284332010-06-12T12:14:00.000+03:002010-06-12T12:15:24.605+03:00Ποιές αποδείξεις υπάρχουν για το Big Bang;<img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; FLOAT: right; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5034507594103466178" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTGsQvrzwV2iz3lxfBNQwpKTdpdvpTGPlvpvBKzIR7GaoMLlJ-gQnfo2SKcmQXXImkERmLwAZaSzDrb6ATHOfiGymZ1yAu8XGfzk0toKc43MVLAGtfpHjiEKj5hv5ZnDZe8wGZx1xMiGo/s320/bigbang1.jpg" /><strong>Οι αποδείξεις για το Big Bang</strong> ή Μεγάλη Έκρηξη βγαίνουν από πολλά τμήματα των παρατηρησιακών δεδομένων. Πολλά από αυτά τα δεδομένα είναι συνεπή με το Big Bang αλλά και με κάποια άλλα κοσμολογικά μοντέλα, αλλά αν ληφθούν υπ'όψιν οι τρέχουσες παρατηρήσεις, δείχνουν πως αυτό είναι το καλύτερο μοντέλο για το Σύμπαν. Αυτές οι παρατηρήσεις συμπεριλαμβάνουν:<br />Ο νυκτερινός ουρανός είναι σκοτεινός -- το παράδοξο του Olbers. <div><br /><div><br />Ο νόμος του Hubble -- η έντονη μετατόπιση των φασματικών γραμμών των μακρινών γαλαξιών προς το ερυθρό, οδήγησαν τον Hubble (1929) να δεχθεί οτι η ταχύτητα απομάκρυνσης των γαλαξιών είναι ανάλογη της απόστασης.<br />Η ομοιογένεια - τα δεδομένα δείχνουν πως σε οποιαδήποτε θέση μέσα στο Σύμπαν ένας παρατηρητής θα το βλέπει το ίδιο.</div><br /><div><br />Η ισοτροπία - πολύ ισχυρά δεδομένα δείχνουν πως ο ουρανός φαίνεται ο ίδιος σε όλες τις διευθύνσεις με μια ακρίβεια 1 προς 100.000.<br />Χρονική διαστολή σε καμπυλώσεις του φωτός των supernova.<br />Οι παρατηρήσεις που αναφέρονται πιό πάνω είναι συνεπείς με το Big Bang (που αναπτύχθηκε με τις εργασίες του Sitter, Friedmann, Gamov, Lemaitre) ή και με το μοντέλο της Σταθερής Κατάστασης (που αναπτύχθηκε με τις εργασίες του Bondi, Gold, Hoyle), αλλά όμως πολλές παρατηρήσεις όπως οι πιό κάτω υποστηρίζουν το Big Bang παρά της Σταθερής Κατάστασης.<br />Ραδιο-πηγές και quasar δείχνουν πως το Σύμπαν εξελίχθηκε.<br />Η ύπαρξη της ακτινοβολίας υποβάθρου μικροκυμάτων (CMB), που αντιστοιχεί σε ένα μέλαν σώμα 2,7ο Κ. Αυτή δείχνει πως το Σύμπαν προέρχεται από μια πυκνή, ισοθερμική κατάσταση.<br />Η μεταβολή της θερμοκρασίας TCMB με μετατόπιση στο ερυθρό. Αυτή είναι μια ευθεία παρατήρηση της εξέλιξης του Σύμπαντος.<br />Τα ελαφρά ισότοπα δευτέριο 2D, 3He ήλιο-3, 4He ήλιο-4, και 7Li λίθιο-7 βρίσκονται σε αφθονία. Αυτό προβλέπεται από τη θεωρία των 3 πρώτων λεπτών.<br />Τέλος, η γωνιακή φασματική ανισοτροπία της CMB που αποτιμάται σε κλάσμα του εκατομμυρίου που είναι συνεπής με μια σκοτεινή ύλη, έκανε να κυριαρχήσει το πρότυπο του Big Bang που μεταφέρθηκε εκεί μέσω του πληθωριστικού σεναρίου.<br />*Πρέπει όμως να τονιστεί πως το μοντέλο της Μεγάλης Έκρηξης δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ελλείπουσας ή σκοτεινής ή αθέατης ύλης. Το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι η παρατηρούμενη μάζα του Σύμπαντος είναι δέκα φορές μικρότερη της εκτιμούμενης βάσει των κινήσεων των Γαλαξιών. Το παράδοξο του Olbers εξηγείται με βάση την άποψη του διαστελλόμενου Σύμπαντος (άρα το φως εξασθενεί), με βάση την άποψη του μη άπειρου Σύμπαντος (άρα τα αστέρια δεν είναι άπειρα) και με βάση την άποψη πως το Σύμπαν δεν είναι χρονικά άπειρο (άρα το φως πολλών αστεριών δεν έχει φτάσει ακόμη στη Γη).</div></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-1569809524644011702010-04-28T16:29:00.000+03:002010-04-28T16:30:30.261+03:00Τι είναι ο Σαμανισμός;<strong><span style="font-size:130%;color:#999999;">Μάγοι-γιατροί, προφήτες, σοφοί θεραπευτές..</span></strong><br /><br /><br /><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; FLOAT: left; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5027818816740696514" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW6h9zuJgYytcYFiL4jgo5WnSmB6isiB5LIwtANby8uretqYcqUB7EQ54q14yIv52sHq0fCdI5Yg6xwJKwT2WKsFQ9sz-PbMcmCQcI_wmNnYQafya2AqvIDr7pVvuP5X2rAKhkoYYub04/s200/Samanismos.jpg" /> Ο σαμανισμός γενικά συνδέεται με αυτόχθονες πληθυσμούς, ειδικότερα σε συνύπαρξη με ανιμιστικές ή τοτεμικές θρησκείες. Αυτή η συσχέτιση δεν είναι εντελώς ακριβής. Ο σαμανισμός μπορεί να ανιχνευτεί σε κάθε πολιτισμό, σε κάθε κοινωνία σε όλη την ιστορία. Μπορεί ακόμη να βρεθεί ως μια πρακτική που περιλαμβάνεται σε κάθε θρησκεία, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων θρησκειών του κόσμου.<br />Η λέξη «σαμάν» κατάγεται από τις φυλές Tungus της Σιβηρίας. Σύμφωνα με την κοινότερη αντίληψη, σαμάνος είναι το κάθε πρόσωπο, που λειτουργεί ως ένας μάγος-γιατρός, προφήτης, ή ένας σοφός θεραπευτής. Ενώ υπάρχουν σαμάνοι που κάποιες φορές γίνονται πολύ δύσκολα αντιληπτοί ως τέτοιοι μέσα στον πολιτισμό όπου βρίσκονται, υπάρχουν επίσης συχνά σαμάνοι που είναι πλήρως ενσωματωμένοι και καταξιωμένοι ως μέλη μιας κοινωνίας.<br />Γενικά υπάρχουν τρεις τρόποι, μέσα από τους οποίους μπορεί ένα άτομο να γίνει σαμάνος:<br /><ul><ul type="disc"><li style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; mso-margin-top-alt: auto; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0ptcolor:#660033;" class="MsoNormal" ><span style="font-family:Verdana;"><em>κληρονομικότητα </em></span></li><li style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; mso-margin-top-alt: auto; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0ptcolor:#660033;" class="MsoNormal" ><span style="font-family:Verdana;"><?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p><em>κάλεσμα</em></o:p></span></li><li style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; mso-margin-top-alt: auto; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0ptcolor:#660033;" class="MsoNormal" ><span style="font-family:Verdana;"><o:p><em>σκόπιμη προσπάθεια.</em></o:p></span></li></ul></ul><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; mso-margin-top-alt: auto; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0ptcolor:#660033;" class="MsoNormal" ><span style="font-family:Verdana;"><o:p>Το άτομο που γίνεται σαμάνος μέσα από σκόπιμη προσπάθεια θεωρείται γενικότερα πολύ πιο αδύναμος από κάποιο άτομο, που δέχεται το κάλεσμα στο σαμανισμό και σε κάποιους πολιτισμούς ποτέ δεν γίνεται αποδεκτός ως ένας αληθινός σαμάνος. Ένα άτομο, που έχει γεννηθεί μέσα σε μια οικογένεια σαμάνων, ειδικότερα αν η γενεολογική γραμμή των σαμάνων πάει πίσω πολλές γενεές, παρουσιάζει συχνά μια φυσική ροπή και δέχεται το κάλεσμα για την πρακτική του σαμανισμού. Πολλοί σαμάνοι δέχτηκαν το κάλεσμα από κάποια άλλη δύναμη ώστε να αναλάβουν την πρακτική χωρίς να έχουν γεννηθεί μέσα σε μία οικογένεια σαμάνων, ή να αναζητούν ενεργά να γίνουν σαμάνοι.<br />Ο σαμανισμός δεν είναι θρησκεία από μόνος του. Ενεργεί συχνά ακολουθώντας τα θρησκευτικά πιστεύω του πολιτισμού, μέσα στον οποίο ζει ο σαμάνος, ή τα συγκεκριμένα πιστεύω που έχει ο ίδιος ο σαμάνος. Ενώ ο σαμάνος προσφέρει πνευματική καθοδήγηση σε αυτούς που τη ζητούν, οι σαμανικές πρακτικές είναι περισσότερο για την πνευματική ανάπτυξη και τους στόχους του ιδίου. Στο βαθμό που οι άλλοι αντιλαμβάνονται, ο σαμάνος είναι γενικά ο θεραπευτής τους (φυσικά, πνευματικά, ή και τα δύο), αλλά αυτό είναι περισσότερο ένα «υποπροϊόν» του χαρίσματος που έχει ο σαμάνος. Ο σαμάνος εύχεται να εξελιχθεί και να γίνει ένα περισσότερο διαφωτισμένο άτομο, για το λόγο αυτό, ο σαμανισμός είναι μια «ατραπός του γίγνεσθαι» για το σαμάνο. Ο σαμανισμός είναι μια μυστικιστική διαδικασία.<br />Το κάλεσμα στο σαμανισμό συχνά ξεκινά με όνειρα θανάτου και αποσυναρμολόγησης. Αυτά τα όνειρα είναι κάπως τραυματικά για το άτομο. Αποτελούν επίσης την εισαγωγή, που προηγείται ενός ασυνήθιστου ονείρου. Για το σαμάνο υπάρχουν δύο είδη ονείρων. Συνηθισμένα όνειρα είναι τα κανονικά όνειρα στερημένα από νόημα, ή όπως τα περισσότερα όνειρα που έχουν οι άνθρωποι σε καθημερινή βάση. Το ασυνήθιστο όνειρο είναι αναμφισβήτητο όσον αφορά τη σπουδαιότητα του μηνύματός και του περιεχομένου του, καθώς και μιας αίσθησης επιτακτικότητας με την οποία η πληροφορία χρειάζεται να χρησιμοποιηθεί με κάποιον τρόπο, που ο σαμάνος οφείλει να διακρίνει.<br />Ο σαμάνος χρησιμοποιεί ονειρικά μονοπάτια για να προσεγγίσει πληροφορίες. Σε πολλές περιπτώσεις ο σαμάνος ακόμη προκαλεί την ψυχή του να αφήσει το σώμα για να περπατήσει τα ψυχικά μονοπάτια και να αναζητήσει πληροφορίες. Αυτές οι δύο πρακτικές είναι σήμερα περισσότερο γνωστές ως συνειδητό ονείρεμα και αστρική προβολή. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι για το σαμάνο, τα συμβάντα σε ένα όνειρό του και τα ψυχικά μονοπάτια είναι τόσο πραγματικά, αν όχι περισσότερο, όπως και τα συμβάντα της φυσικής πραγματικότητας.</o:p></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; mso-margin-top-alt: auto; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0ptcolor:#660033;" class="MsoNormal" ><span style="font-family:Verdana;"><o:p></o:p></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; mso-margin-top-alt: auto; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0ptcolor:#660033;" class="MsoNormal" ><span style="font-family:Verdana;"><o:p></o:p></span><span style="font-family:Verdana;"><o:p>Ένας άλλος τρόπος που χρησιμοποιείται από το σαμάνο για να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες, είναι μέσω της έκστασης. Έκσταση είναι η μετάβαση σε μια αλλαγμένη κατάσταση της συνείδησης. Η πιο κοινή μέθοδος για να επιτευχθεί μια αλλαγμένη κατάσταση συνείδησης είναι μέσα από τη χρήση ρυθμικής τυμπανοκρουσίας ή μέσα από ψαλμωδίες. Κάποιες σαμανικές τεχνικές ακόμη χρησιμοποιούν παραισθησιογόνες ουσίες ώστε να εισέλθουν σε μία άλλη κατάσταση. Κατά τη διάρκεια της έκστασης ο σαμάνος μπορεί να δει μια ασυνήθιστη πραγματικότητα και εκείνη τη στιγμή είναι πιθανό κάποια πνεύματα ή θεότητες να καταλάβουν το σώμα του σαμάνου και να τον βοηθήσουν.<br />Συνήθως η επόμενη μεγάλη δοκιμασία του σαμάνου είναι να μεταστοιχειώσει κάποιο δηλητήριο. Αυτό περιλαμβάνει την πρόσληψη δηλητηρίου στο σώμα και έπειτα την μετάλλαξή του σε κάποια αβλαβή ουσία. Αν ο σαμάνος αποτύχει, μπορεί να πεθάνει. Αυτή η δοκιμασία μπορεί ακόμη να συμβεί στα ψυχικά μονοπάτια, καθώς ο ονειρικός και ο ψυχικός κόσμος είναι εξίσου πραγματικοί για το σαμάνο. Αν ο σαμάνος αποτύχει, αυτή η δοκιμασία μπορεί να μην αποβεί με φυσικό τρόπο μοιραία στο ψυχικό πεδίο, αλλά το άτομο θεωρείται τότε πολύ αδύναμο για να γίνει ένας αληθινός σαμάνος.<br />Οι σαμάνοι εργάζονται σε συνεργασία με τα πνεύματα. Τα πνεύματα μπορεί να περιλαμβάνουν θεότητες, προγόνους, νεκρούς σαμάνους, ζώα, φυτά, έντομα, ή διάφορα άλλα είδη πνευμάτων, όπως πέτρες, σύννεφα, ή ποτάμια. Αυτή η πίστη, ότι οτιδήποτε μέσα στο σύμπαν έχει ένα πνεύμα, ονομάζεται «ανιμισμός». Η έκσταση χρησιμοποιείται για να καλέσει αυτά τα πνεύματα να συνεργαστούν με το σαμάνο, ωστόσο αυτή η μέθοδος δεν είναι η μοναδική που χρησιμοποιείται. Η μίμηση ενός πνεύματος, ή η μεταμφίεση στη μορφή ενός πνεύματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόσκληση ενός συγκεκριμένου πνεύματος ώστε να βοηθήσει το σαμάνο. Ένα πνεύμα μπορεί ακόμη να εμφανιστεί αυθόρμητα στο σαμάνο σε μια ασυνήθιστη συνάντηση στο φυσικό κόσμο ή στα ψυχικά πεδίο, για να κάνει το σαμάνο να αντιληφθεί ότι χρειάζεται να εργαστεί περισσότερο σε μια όψη της ατομικής του εξέλιξης. Αυτά τα πνεύματα ακόμη συχνά βοηθούν το σαμάνο, όταν εργάζεται στη θεραπεία ενός άλλου ατόμου.<br />Όταν ένα πνεύμα συμφωνεί να εργαστεί με ένα σαμάνο, αυτό μπορεί να συμβεί για ένα μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα που εξαρτάται από την ανάγκη. Τα πνεύματα μεγάλης διάρκειας είναι κοινώς αντιληπτά κυρίως ως «τοτέμ». Η μακρόχρονη σχέση με ένα τοτέμ έχει ιδιαίτερη σημασία για το σαμάνο. Περιλαμβάνει σεβασμό και εμπιστοσύνη μεταξύ του πνεύματος και τους σαμάνου. Ένας αρκετά βαθύς δεσμός με ένα τοτέμ εξασφαλίζει στο σαμάνο το δώρο της μεταμόρφωσης. Σε αυτό το σημείο ο σαμάνος δεν μιμείται απλά ή μεταμφιέζεται στη μορφή ενός πνεύματος, αλλά το πνεύμα παραχωρεί στο σαμάνο τις δυνάμεις του. Για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, εκείνη την στιγμή δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ του σαμάνου και του πνεύματος. Πραγματική αλλαγή της μορφής κυρίως συμβαίνει στον πνευματικό κόσμο, ωστόσο υπάρχουν θρύλοι σε πολλούς πολιτισμούς φυλών, για σαμάνους που υπήρξαν τόσο σπουδαίοι και δυνατοί, που μπορούσαν να μεταμορφωθούν σε οποιοδήποτε ζώο από το φυσικό βασίλειο.<br />Οι σαμάνοι αναγνωρίζονται ως σπουδαίοι θεραπευτές και σοφοί διδάσκαλοι. Εξαιτίας των επαφών τους με άλλους κόσμους οι σαμάνοι έχουν πρόσβαση στη διδασκαλία και τη γνώση, που ίσως δε θα μπορούσαν να κατέχουν με άλλο τρόπο. Οι σαμάνοι μπορεί να χρησιμοποιούν φυσικούς ή πνευματικούς τρόπους για να θεραπεύσουν κάποιον, κάτι που αποφασίζεται ανάλογα με την περίπτωση. Τα πνεύματα μπορούν να διδάξουν ένα σαμάνο, ο οποίος με τη σειρά του μπορεί να περάσει αυτή τη γνώση σε άλλους.Ακόμη και μετά τις δοκιμασίες που περνά ο σαμάνος, του θανάτου, της μεταστοιχείωσης του δηλητηρίου, μετά επίσης και την εκμάθηση της συνεργασίας με πνεύματα και της πορείας στα πνευματικά μονοπάτια, κάποιος δε θεωρείται σαμάνος. Πράγματι, κάποιος μπορεί να επιτύχει θαυμάσια στις δοκιμασίες και να μάθει όλα τα εργαλεία που χρειάζεται να μάθει ένας σαμάνος, και να είναι και σπουδαίος και δυνατός, αλλά όλα αυτά δεν εξασφαλίζουν αναγκαία σε κάποιον τη δυνατότητα να αυτοαποκαλείται σαμάνος. Στην ουσία, στις περισσότερες περιπτώσεις, αν κάποιος αυτοαποκαλείται σαμάνος, πιθανότατα δε θα τον πάρουν στα σοβαρά, ή δε θα θεωρηθεί σαμάνος από τα μέλη της κοινότητας. Το πιο σημαντικό πράγμα για να γίνει κάποιος αληθινά ένας σαμάνος, είναι να αναγνωρίσουν οι άλλοι το άτομο αυτό και να του απονείμουν τον τίτλο του σαμάνου.</o:p></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; mso-margin-top-alt: auto; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0ptcolor:#660033;" class="MsoNormal" ><span style="font-family:Verdana;color:#000000;"><o:p></o:p></span></p><p style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt; mso-margin-top-alt: auto; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0ptcolor:#660033;" class="MsoNormal" ><span style="font-family:Verdana;"><o:p><span style="font-size:78%;"><span style="color:#333333;">Πηγη: <em>esoterica.gr</em></span></span></o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-32424579954880494202010-03-08T11:03:00.000+02:002010-03-08T11:02:39.190+02:00Η μυστηριώδης Ατλαντίδα<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBVVXfsSl6aNgxeDyCctmQii5JTz3DNXoKiOtAAgJ-XssBPvRy2PWOKkGcr8oJm6Sji88Ngv7cqXDi38M7_orAmpDKy9KUAoEjleoj4Mf8FnaPdGgHuWbd_F8B6ir3FHmaAesDFky-mjE/s1600-h/atladida.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 123px; FLOAT: left; HEIGHT: 152px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5043963151030685810" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBVVXfsSl6aNgxeDyCctmQii5JTz3DNXoKiOtAAgJ-XssBPvRy2PWOKkGcr8oJm6Sji88Ngv7cqXDi38M7_orAmpDKy9KUAoEjleoj4Mf8FnaPdGgHuWbd_F8B6ir3FHmaAesDFky-mjE/s200/atladida.jpg" width="162" height="152" /></a><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;"><strong><span style="color:#999999;">Τα νερά του Ατλαντικού ωκεανού φυλάσσουν καλά το μυστήριο που λέγεται Ατλαντίδα. Το Τρίγωνο των Βερμούδων, οι τέσσερις κατακλυσμοί, οι Άτλαντες γίγαντες είναι αινίγματα που αρχίζουμε σιγά-σιγά να λύνουμε. Οι απαντήσεις βρίσκονται εκεί, στα απομεινάρια του πολιτισμού.</span></strong> </span><div><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Ξέρετε ότι η Ατλαντίδα κάλυπτε τον Ατλαντικό ωκεανό και εδάφη της Αμερικής και της Ευρώπης ; Πριν 800.000 χρόνια βυθίστηκαν κάποια μέρη της και απέμειναν μόνο δέκα μεγάλα νησιά που αποτελούσαν μια θαλάσσια ομοσπονδία. Πριν 200.000 χρόνια , στον δεύτερο κατακλυσμό , βυθίστηκαν κι άλλα εδάφη κι απέμειναν μόνο δύο μεγάλα νησιά, η Ρούτα (βόρειο ημισφαίρειo) και η Δάιντα (νότιο ημισφαίριο) ή αλλιώς η Θούλη και η Θωλλάν , ή Βαλλάν και Άβαλον αντίστοιχα. Πριν 80.000 χρόνια, στον τρίτο κατακλυσμό, απέμεινε ένα μεγάλο νησί που οι Έλληνες ονόμασαν ''Ποσειδωνία'' και πριν 12.000 χρόνια περίπου βυθίστηκε και αυτό το τελευταίο απομεινάρι της Ατλαντίδος παίρνοντας μαζί του στα βάθη του Ατλαντικού όλα τα μυστικά των Ατλάντων. </span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Ξέρετε ότι αυτοί οι κατακλυσμοί δεν είναι μια φανταστική ιστορία αλλά ότι συμπίπτουν χρονικά με το τέλος των τεσσάρων ευρωπαϊκών παγετώνων αφού με τον σταδιακό καταποντισμό της ηπείρου , το θερμό ρεύμα του κόλπου του Μεξικού βρήκε διέξοδο προς τις Βόρειες ακτές της Ευρώπης, άρχισε να τις ζεσταίνει και να λιώνει τους πάγους που την κάλυπταν; Βλέπετε, καθώς ο Ατλάντιος πολιτισμός πέθαινε, ξυπνούσε τα ευρωπαϊκά εδάφη για να φιλοξενήσουν τους επόμενους πολιτισμούς. Έτσι είναι πάντα. Μετά το θάνατο έρχεται πάντα η ζωή. </span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Ξέρετε ότι οι Άτλαντες ήταν γίγαντες με ύψος από 2,5 έως και 6 μέτρα; Αυτό αποδεικνύεται από πολλά ευρήματα γιγαντιαίων σκελετών που έχουν βρεθεί στο Μεξικό από τον μοναχό Φερνάντο Ντυάζ ντε Καστίλλιο , στην Αρκαδία της Πελοποννήσου όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος , στην Καλιφόρνια το 1833, στη Σάντα Μαρία στην ακτή του Λος Άντζελες , στα βουνά Στρήνγκ Βάλλεϋ κοντά στη Νεβάδα και αλλού, και ότι μερικά από αυτά χρονολογούνται 12.000 χρόνια πριν, δηλαδή στον τελευταίο κατακλυσμό της Ατλαντίδος.</span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Ξέρετε ότι στην Ατλαντίδα λάτρευαν τον ταύρο; Ότι ο βασιλιάς της Ατλαντίδος αντιμετώπιζε μόνος του ένα ταύρο κάθε 10 χρόνια και ότι το αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης έδειχνε αν η βασιλεία του ήταν δίκαιη ή όχι. Ότι αργότερα αυτό έγινε Ιερό Άθλημα στο οποίο γινόταν άλματα πάνω από τον ταύρο. Οι ταυρομαχίες στην Ισπανία, τα ταυροκαθάψια στην Κρήτη , η λατρεία του ταύρου στην Αίγυπτο είναι κατάλοιπα των αρχαίων λατρειών των Ατλάντων, μιας και οι περιοχές αυτές ήταν επίσημες αποικίες της θρυλικής ηπείρου.</span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Μυστήριο καλύπτει τα παγωμένα μαμούθ της Σιβηρίας που πάγωσαν και πέθαναν ξαφνικά έχοντας χόρτα στο στόμα του και αίμα τους πόρους του δέρματός τους, γεγονός που δείχνει ότι πέθαναν ξαφνικά από ασφυξία που προήλθε από νερό ή καπνό. </span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Μυστήριο καλύπτει το περίεργο ταξίδι χελιών που ξεκινούν από τα ποτάμια της Ευρώπης και πάνε στην θάλασσα των Σαργασσών , γεννούν τα αυγά τους και επιστρέφουν. Ακολουθώντας ενστικτωδώς τη ροή ενός παλιού ποταμού κολυμπούν τώρα σε θαλάσσιο νερό, και κατευθύνονται στις κοίτες ενός ποταμού που δεν υπάρχει πια. </span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Μυστήριο καλύπτει την ομαδική ''αυτοκτονία'' ποντικών που πηδούν στην θάλασσα από τις ακτές της Βόρειας Ευρώπης και κολυμπούν προς ένα νησί που θα έπρεπε να βρίσκεται μίλια μακριά . Το νησί μάλλον έχει βυθιστεί και αυτά εξαντλημένα από το κολύμπι πεθαίνουν κατά εκατομμύρια .</span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Μυστήριο καλύπτει την ομαδική αποδημία πουλιών που από την Ευρώπη πετούν προς τον Ατλαντικό ωκεανό. Τα ραντάρ τα εντοπίζουν στην θάλασσα των Σαργασσών να κάνουν κύκλους και να προσπαθούν να προσγειωθούν αλλά απογοητευμένα και κουρασμένα συνεχίζουν το ταξίδι του προς την Αμερική.</span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Μυστήριο καλύπτει την κρυσταλλοποιημένη λάβα που βρέθηκε στα βάθη του Ατλαντικού ωκεανού. Απόδειξη ότι κάποτε υπήρχε εκεί ένα νησί ή μια ήπειρος που βυθίστηκε αφού η λάβα κρυσταλλοποιείται μόνο όταν έρθει σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα. </span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Σκεφτήκατε ποτέ ότι οι μύθοι είναι η ταυτότητα ενός λαού , το πως αντιλαμβάνεται ο λαός αυτός την αλήθεια, την μοίρα του και τον κόσμο;</span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς υπάρχουν μύθοι για ένα παγκόσμιο κατακλυσμό; </span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Αναρωτηθήκατε ποτέ τι σχέση έχουν αυτοί οι μύθοι με τον κατακλυσμό της Ατλαντίδος;</span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Γνωρίζετε ότι μυστηριωδώς ο Νώε, ο Δευκαλίωνας και η Πύρα , ο Κοξ Κοξ, ο Ουτναπιστιμ,, ο Καράν, ο Μανού, ο Νάμα και η γυναίκα του συμβολίζουν όλοι το ίδιο πρόσωπο του ποιο αγνού, του εκλεκτού του Θεού, που έχει διαφορετικό όνομα σε κάθε πολιτισμό αλλά που πάντα φτιάχνει μια κιβωτό επιβίωσης για να συνεχιστεί η ζωή μετά από μια καταστροφή που συνήθως οφείλεται στον ανθρώπινο εγωισμό;</span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Γνωρίζετε ότι σε μια μέρα και μια νύχτα στην Ατλαντίδα έγινε μια απότομη μεταστροφή του άξονα της γης ή μια απότομη αλλαγή στην κλίση του και ότι αυτό προκάλεσε τον τρίτο κατακλυσμό στην μυστηριώδη ήπειρο.</span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;"><br />Η Ατλαντίδα είναι ένα μυστήριο που σαγηνεύει , όπως όλα τα μυστήρια. Αποδείξεις άπειρες μιλούν για αυτήν κρυμμένες στα βάθη της θάλασσας και του χρόνου. Η ύπαρξη της και η καταστροφή της είναι μια πρόκληση για μας που θέλει κάτι να μας διδάξει. Κάτι για την ανθρώπινη εξέλιξη και τον ανθρώπινο εγωισμό που έχει την τάση να μολύνει και να καταστρέφει ότι αγγίξει. Τον εγωισμό που λέγεται ότι κατέστρεψε τον πολιτισμό της Ατλαντίδας.<br /></span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Η Ατλαντίδα είναι σήμερα επίκαιρη επειδή και σήμερα είμαστε τρομερά εγωιστές. Επειδή και σήμερα καταστρέφουμε τον πλανήτη που μας φιλοξενεί επιδρώντας στις λεπτές ισορροπίες του.<br /></span></p><p><span style="font-family:Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:85%;">Το μυστήριο κρύβει πάντα μια γνώση για να ανακαλύψουμε. Το ίδιο και η Ατλαντίδα..</span></p><p align="right"><span style="font-family:Arial;font-size:85%;"><a href="http://ar8ra2.blogspot.com/">Περισσότερα θέματα</a></span></p><p><span style="font-family:Arial;"><span style="color:#666666;"><span style="font-size:78%;">Πηγή: <em>esoterica.gr</em></span></span></span></p></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-72860384011026745952010-03-08T09:03:00.000+02:002010-03-08T11:00:20.776+02:00Έξι ανεξήγητα φαινόμενα<ul><li><a href="http://symplirwma1.blogspot.com/2007/03/blog-post_20.html">ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΛΙΝΚΟΛΝ</a></li><li><a href="http://symplirwma1.blogspot.com/2007/03/i.html">IΠΤΑΜΕΝΕΣ ΦΛΟΓΕΣ</a></li><li><a href="http://symplirwma1.blogspot.com/2007/03/blog-post_839.html">ΟΙ ΔΡΟΣΟΥΛΙΤΕΣ</a></li><li><a href="http://symplirwma1.blogspot.com/2007/03/blog-post_4539.html">Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΤΩΝ ΜΠΕΛ</a></li><li><a href="http://symplirwma1.blogspot.com/2007/03/blog-post_871.html">ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΥΣΤΕΡΟΓΝΩΣΙΑΣ</a></li><li><a href="http://symplirwma1.blogspot.com/2007/03/blog-post_6553.html">ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ</a></li></ul><p><span style="color:#666666;"><span style="font-size:78%;">Πηγή: <em>esoterica.gr</em></span></span></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-55682575781830382782010-03-07T10:55:00.000+02:002010-03-08T10:57:28.158+02:00Ζώντας στον κόσμο του ονείρου<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn9lrJKqwRIdtWjhoSKNdWAmgQXR1kgI94lbS75smhOeNwU-t5DaFU7OV7vWrllvLwjfd8fYXi1eC66QQcRMqd2grOSBBmI1AB6VCKqBeWvYPRDSxAGysC8Ukd5nkkH5C__SMKm1Q131Y/s1600-h/oneiro3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; FLOAT: right; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5141777361903640578" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn9lrJKqwRIdtWjhoSKNdWAmgQXR1kgI94lbS75smhOeNwU-t5DaFU7OV7vWrllvLwjfd8fYXi1eC66QQcRMqd2grOSBBmI1AB6VCKqBeWvYPRDSxAGysC8Ukd5nkkH5C__SMKm1Q131Y/s200/oneiro3.jpg" /></a><br /><div>Ονειρεύεστε ότι βρίσκεστε σε ένα από τα πιο εκπληκτικά μέρη που έχετε αντικρύσει ποτέ, μπορείτε να πετάξετε από την κορυφή ενός δέντρου και να κοιτάξετε προς τα κάτω χωρίς να φοβάστε, όλος ο κόσμος βρίσκεται στα πόδια σας. Ξαφνικά συνειδητοποιείτε ότι πρόκειται για όνειρο, από εκείνη τη στιγμή μπορείτε να καθοδηγήσετε το όνειρο σας και να κάνετε τα πάντα, μέσα σε ένα συνειδητό όνειρο!</div><blockquote></blockquote><div>Ο Stephen LaBerge είναι ένας από τους επιστήμονες που ειδικεύονται στην τεχνική που αποκαλείται συνειδητό όνειρο. Ο ίδιος πιστεύει πως οτιδήποτε συμβαίνει στο όνειρο κάποιου αποτελεί αληθινή εμπειρία.</div><blockquote></blockquote><div>Συνειδητοποιώντας το αντικείμενο του ονείρου, τα άτομα που βλέπουν συνειδητά όνειρα, παραδέχονται ότι μπορούν να μάθουν να ελέγχουν και να χειρίζονται τα όνειρα τους, καταφέρνοντας έτσι να ζήσουν τις πιο τρελές τους φαντασιώσεις σε ένα είδος εικονικής πραγματικότητας χωρίς περιορισμούς.</div><blockquote></blockquote><div>Ο διάσημος ειδικός επιστήμονας, LaBerge, ασχολείται εδώ και μια δεκαετία με την έρευνα της επιστήμης του συνειδητού ονείρου στο πανεπιστήμιο του Stanford. Σε ένα από τα σημαντικότερα πειράματα του, απέδειξε ότι τα άτομα που βλέπουν συνειδητά όνειρα μπορούν να επέμβουν συνειδητά στο όνειρο τους κατά τη διάρκεια του REM-ύπνου.<br />Ο LaBerge μέσα από την συγγραφή αρκετών βιβλίων, ανέπτυξε μια πληθώρα τεχνικών για να βοηθήσει τους ανθρώπους να αποκτήσουν διαύγεια.</div><blockquote></blockquote><div>Ο LaBerge θεωρεί ότι, με τη σωστή εκπαίδευση, ο άνθρωπος μπορεί να ελέγξει τα όνειρα του, δεδομένου ότι θα καταφέρει να αναγνωρίσει ό,τι ακριβώς ονειρεύεται ενώ κοιμάται.<br />Κατά κάποιον τρόπο, ο LaBerge διδάσκει τον κόσμο να ζει τα όνειρα του.<br />«Το μόνο που θα πρέπει να σκεφτείτε είναι ότι είναι απλά ένα όνειρο στο οποίο όλα είναι πιθανά,» σχολιάζει ο LaBerge.</div><blockquote></blockquote><div align="center"><strong><span style="color:#33cc00;">Η περιπέτεια</span></strong></div><blockquote></blockquote><div>Στα συνειδητά όνειρα, θα μπορούσατε να πετάξετε όπως οι αγαπημένοι σας υπερ- ήρωες, να ασκήσετε χωρίς φόβο τις πολεμικές τέχνες ή να βγείτε ραντεβού με ένα εντελώς ξένο. </div><blockquote></blockquote><div>«Είναι το μέρος όπου όλα μπορούν να γίνουν χωρίς επιπτώσεις. Μέσα από τα όνειρα λοιπόν μπορεί κάποιος να εξερευνήσει με ένα ασφαλή τρόπο τι θα κάνει ή τι θα ήθελε να κάνει,» αναφέρει ο LaBerge.</div><blockquote></blockquote><div>Ίσως να θέλετε να αναζητήσετε ένα νεκρό συγγενή, να καταπολεμήσετε μια φοβία σας ή ακόμα να κάνετε μια συζήτηση με το θεό.</div><blockquote></blockquote><div>«Συνήθως μέσα από τα συνειδητά όνειρα οι άνθρωποι προσπαθούν είτε να καταρρίψουν τους νόμους της Φυσικής είτε να καταπατήσουν τους νόμους της κοινωνίας.»</div><blockquote></blockquote><div align="center"><strong><span style="color:#33cc00;">Ο έλεγχος</span></strong></div><blockquote></blockquote><div>Ο LaBerge διδάσκει τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να ελέγξει κάποιος ένα συνειδητό όνειρο στο κέντρο Kalani Oceanside Retreat της Χαβάης.<br />Ανάμεσα στα άτομα που έχουν προσέλθει ήταν και ο Chris Moss, 34 ετών από τη Νέα Υόρκη, ιδρυτής της μεσιτικής εταιρείας Moss Real Estate Group.</div><div>«Πιστεύω ότι τα οφέλη του συνειδητού ονείρου είναι προφανή,» σχολιάζει ο άντρας. <blockquote></blockquote>«Στην ουσία έφτασα εδώ από περιέργεια, σχολιάζει η 28χρονη Katherine Schneider, η οποία είναι ιδιοκτήτρια εστιατορίου στο Λας Βέγκας.</div><blockquote></blockquote><div>Ο Frank Pascoe, 49 ετών, γνωστός ερευνητής ονείρων από το Oregon, είπε ότι κατέχει ήδη την δυνατότητα να ελέγχει τα όνειρα του αλλά θα ήθελε να μάθει περισσότερα για την κοινότητα του συνειδητού ονείρου.</div><blockquote></blockquote><div>Κάποιοι άλλοι εξέφρασαν την επιθυμία να πετάξουν ή να πραγματοποιήσουν ένα πνευματικό ταξίδι έτσι ώστε να ανακαλύψουν ποιοι πραγματικά είναι.</div><blockquote></blockquote><div>Η Evetta Hauser από το Arkansas επισκέφτηκε τον LaBerge επειδή εδώ και αρκετό καιρό μελετάει το συνειδητό όνειρο, λόγω ενός εφιάλτη που κυριεύει τα όνειρα της σε ολόκληρη της ζωή της.</div><blockquote></blockquote><div>«Είναι ένα ζόμπι το οποίο με πλησιάζει όλο και περισσότερο και τελικά με πιάνει. Ήξερα εξαρχής ότι δεν θα μπορούσαν να του ξεφύγω.»<br />Σύμφωνα με την Hauser, η τεχνική του συνειδητού ονείρου της επέτρεψε να αντιμετωπίσει το τέρας της.</div><blockquote></blockquote><div>«Σκέφτηκε λοιπόν ότι είναι απλά ένα όνειρο και γι' αυτό το λόγο θα μπορούσα να μετατρέψω το τέρας σε μια μπλε πεταλούδα. Έτσι γυρίζοντας την πλάτη μου το μετέτρεψα σε πεταλούδα,» αναφέρει η Hauser.</div><blockquote></blockquote><div>Η τεχνική του συνειδητού ονείρου θα μπορούσε λοιπόν να φανεί αρκετά χρήσιμη σε περιπτώσεις ατόμων που το έχουν πραγματικά ανάγκη, καθοδηγώντας τους σε μια συγκεκριμένη άσκηση συμπεριφοράς και σκέψης, ωστόσο όπως όλοι ξέρουμε η αληθινή ζωή είναι αναντικατάστατη.</div><blockquote></blockquote><div><br /><span style="color:#666666;"><span style="font-size:78%;">Πηγή: <em>Abc News</em></span></span></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-16141587561592082512010-01-29T16:07:00.001+02:002010-01-29T16:10:27.306+02:00Ιερογλυφικά: Μιλώντας με την γλώσσα των εξωγήινων<a href="http://ar8ra2.blogspot.com"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 111px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5432163201756653346" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicq1XcWnpS9RQCRiwZn5ny0mrQzFcjA6yJk54UX4BArrlN8eLFWSIQ4V_BAmAMejhzXRrOKRGoQRjXMSRLTCQMxQJyrlky015ZlCeo3S6ZbMklUGGEOe-JNzhIkgFiUOTll-xOwiA8QCU/s400/ieroglyfika.jpg" /></a> Θα μπορέσουμε κάποτε να βρούμε την Αλφαβήτα των εξωγήινων έτσι ώστε να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους; Τον τελευταίο μήνα ανθρωπολόγοι σε ένα μεγάλο συνέδριο στην Ατλάντα, άκουσαν κάποια νέα που θα ενθουσιάσουν τους θαυμαστές του προγράμματος SETI.<br /><br />Το Συνέδριο είχε ως θέμα: "Ανθρωπολογία, Αρχαιολογία και Διαστρική Επικοινωνία: Επιστήμη και Γνώση των Μακρινών Κόσμων".<br /><br />Ο προβληματισμός που κυριάρχησε ήταν: Πριν 30 χρόνια στείλαμε ένα μήνυμα, προς τα άστρα, γραμμένο με την γλώσσα των μαθηματικών και της επιστήμης. Θα μπορούσε, όμως, ένας εξωγήινος πολιτισμός να κατανοήσει ένα τέτοιο μήνυμα;<br /><br />Ο ανθρωπολόγος Ben Finney από το Πανεπιστήμιο της Hawai, αντικρούει αυτήν την λογική, μελετώντας και αποκωδικοποιώντας τα ιερογλυφικά των Αιγυπτίων και των Μάγια.<br /><br />"Οι επιστήμονες του SETI υπέθεσαν ότι προηγμένοι εξωγήινοι πολιτισμοί θα κωδικοποιούσαν τα μηνύματά τους μέσα από τους "πρώτους αριθμούς", τον αριθμό "π", την σταθερά του Planck και άλλα τέτοια παγκόσμια μεγέθη έτσι ώστε θα μπορούσαν να τα αποκωδικοποιήσουν αμέσως" εξηγεί ο Finney . "Αμφέβαλλα για αυτήν την υπόθεση, αποκωδικοποιώντας αρχαίες Αιγυπτιακές και Μάγια επιγραφές."<br /><br />Σε μια πιο ακριβή εξέταση της διαδικασίας αποκωδικοποίησης αυτών των κειμένων, ο Finney συμπέρανε ότι όταν οι αρχικές υποθέσεις είναι λανθασμένες, η αποκωδικοποίηση μπορεί να καθυστερήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα.<br /><br />"Η αρχαιολογική έρευνα για ανθρώπους από άλλη εποχή και άλλον χώρο μας δίνει μια αναλογία για την αναζήτηση εξωγήινης ευφυΐας" είπε ο Paul Wason, ένας αρχαιολόγος από το Ίδρυμα "John Templeton".<br /><br />Αυτοί οι προβληματισμοί των αρχαιολόγων και ανθρωπολόγων δεν ήταν άγνωστοι στους εμπνευστές του προγράμματος SETI, όπως στον διάσημο και για την εξίσωσή του, της πιθανότητας ύπαρξης εξωγήινων πολιτισμών, Frank Drake.<br /><br />Ίσως οι επιστήμονες του SETI μπορούν να βοηθηθούν στην κατανόηση άλλων πολιτισμών από τους επιστήμονες των Κοινωνικών Επιστημών. Όπως οι αρχαιολόγοι προσπαθούν να διακρίνουν μεταξύ λίθινων εργαλείων και λίθων που διαμορφώθηκαν από φυσικές διαδικασίες, έτσι μπορούν να βοηθηθούν και οι επιστήμονες του SETI να διακρίνουν μεταξύ φυσικών κοσμικών παρασίτων από σήματα ευφυών πολιτισμών, που ο στόχος τους είναι να στείλουν χαιρετισμούς.<br /><br />Τα πεδία της ανθρωπολογίας και της αρχαιολογίας προσφέρουν επίσης αναλογίες στην κατανόηση του "Άλλου", όντων ριζικά διαφορετικών από τους εαυτούς μας. Στην διαδικασία αυτή, μπορούν να μας προμηθεύσουν με την διορατικότητα της επικοινωνίας ευρύτερων πολιτισμικών αντιλήψεων, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα, τα μηνύματά μας, να είναι κατανοητά. Προσομοιώσεις βασισμένες σε ανθρωπολογικά μοντέλα των πρώτων επαφών μεταξύ γήινων πολιτισμών, για παράδειγμα θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να αξιολογήσουμε την καταλληλότητα των σύγχρονων πρωτοκόλλων επικοινωνίας που χρησιμοποιούμε για να συλλάβουμε σήματα από εξωγήινους.<br /><br />Ενδιαφέροντα συμπεράσματα και ευφυέστατοι προβληματισμοί, που ίσως μπορέσουν να μας κάνουν να αναθεωρήσουμε τους τρόπους που χρησιμοποιούμε για να επικοινωνήσουμε με εξωγήινους πολιτισμούς.<br /><br />Ποιος ξέρει; Ίσως, μελετώντας τους τρόπους που σκέφτονταν και συμπεριφέρονταν οι μακρινοί μας πρόγονοι, να βρούμε, όντως το κλειδί για να γνωρίσουμε τα διαστρικά μας εξαδέλφια.<br /><br /><br /><span style="font-size:85%;color:#999999;"><em>Μετάφραση - Απόδοση - Σχολιασμός: Esoterica.gr</em></span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-4930194239205124042010-01-29T15:56:00.001+02:002010-01-29T16:02:46.052+02:00Το μυστήριο της αντιύλης<a href="http://ar8ra2.blogspot.com/"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 301px; FLOAT: right; HEIGHT: 272px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5432160568317784114" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyezae76IgJ31xUtY5BrRZyPxAyvowL_My9jyd65k1XbFbnnSOzgZDTKI9QsAKIlp2Y7jsClUQQoIuW-YvDidI8aD8rtYiNaSM5DKuhTS_oJtuF_FCRIlioskooREow6fknTNZ2n_JksE/s320/antiyli.jpg" /></a>Η Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang) θα πρέπει να δημιούργησε ύλη και αντιύλη σε ίσες ποσότητες, ή τουλάχιστον έτσι θα πρέπει να ισχύει σύμφωνα με τις καλύτερες θεωρίες μας.<br /><br />Εάν αυτό πραγματικά συνέβη, ωστόσο, τότε το σύμπαν θα έπρεπε να εξαφανιστεί σε μια πνοή αυτό-εκμηδενισμού σχεδόν τόσο σύντομα όσο ξεκίνησε να δημιουργείται. Το γεγονός ότι βρισκόμαστε εδώ και μπορούμε να το συζητάμε, υποδηλώνει πως κάτι δεν πάει καλά με την ιδέα αυτή. Το ερώτημα είναι, τι ακριβώς δεν πάει καλά; Πειράματα που γίνονται σήμερα σε επιταχυντές μας λένε ότι για κάθε 10 δισεκατομμύρια αντιπρωτόνια που υπήρχαν στις αρχές του σύμπαντος, υπήρχαν 10 δισεκατομμύρια και ένα πρωτόνια.<br /><br />Η ίδια μικροσκοπική ανισορροπία ίσχυε και για τα άλλα σωματίδια, όπως τα ηλεκτρόνια. Κάποια στιγμή στην κοσμική ιστορία η ύλη και η αντιύλη συναντήθηκαν και αλληλοεξουδετερώθηκαν. Πίσω έμειναν αυτά τα παραπάνω σωματίδια που τελικά συνενώθηκαν και σχημάτισαν το πλήρες ύλης σύμπαν που γνωρίζουμε σήμερα. Τι όμως δημιούργησε την αρχική ανισορροπία; Η σύντομη απάντηση είναι, πως δε γνωρίζουμε. Μια πιθανότητα είναι πως η αντιύλη κρύφτηκε εκεί έξω σε μακριά σημεία γύρω από τον κόσμο. Αυτό όμως είναι κάπως απίθανο. Μια καλύτερη λύση προέρχεται από την ασθενή δύναμη, που επιδρά σε συγκεκριμένες πυρηνικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανόμενης της εξασθένησης της ακτινοβολίας βήτα. Το 1964, οι φυσικοί ανακάλυψαν πως η ασθενής πυρηνική δύναμη δεν είναι ακριβώς συμμετρική όσον αφορά στη σχέση της με την ύλη και την αντιύλη, έχοντας ως αποτέλεσμα κάτι που είναι γνωστό ως παράβαση CP (στη σωματιδιακή φυσική, η παράβαση αυτή αναφέρεται στην παράβαση της υποτιθέμενης συμμετρίας C και P. Σύμφωνα με τη θεωρία, στη συμμετρία CP οι νόμοι της φυσικής θα έπρεπε να είναι ίδιοι εάν ένα σωματίδιο ανταλλασσόταν με το αντισωματίδιό του). Αυτό οδήγησε τους φυσικούς σωματιδίων να προτείνουν ότι οι νόμοι της φυσικής είναι ασύμμετροι. Το πρόβλημα όμως είναι, πως σύμφωνα με το καθιερωμένο μοντέλο της σωματιδιακής φυσικής, οι νόμοι δεν είναι αρκετά ασύμμετροι. Δεν υπάρχει αρκετή ασυμμετρία CP ώστε να έχει το ζητούμενο αποτέλεσμα, λέει ο Frank Close του πανεπιστημίου της Οξφόρδης.<br /><br />Άλλες ιδέες για να εξηγηθεί η ανισορροπία ύλης και αντιύλης στο βρεφικό σύμπαν περιλαμβάνουν ένα υποθετικό σωματίδιο που ονομάζεται majoron, για το οποίο εικάζεται πως δημιούργησε νετρίνα και αντινετρίνα, αλλά όχι σε ίσες ποσότητες. Αυτό θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε ανισορροπία μεταξύ ύλης και αντιύλης. Εάν βρούμε majorons στον Μεγάλο Επιταχυντή στο CERN, λέει ο Close, τότε θα μπορούσαμε να ελπίσουμε ότι θα μελετήσουμε την εξασθένησή τους. Αυτό θα μας βοηθούσε να ανακαλύψουμε εάν αποτελούν τη λύση.Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-20567658934130864552009-12-15T13:14:00.001+02:002009-12-15T13:16:02.225+02:00Διαλογισμός<strong>Δείτε επίσης:</strong> <a href="http://symplirwma1.blogspot.com/2008/04/10.html">10 Μύθοι για το διαλογισμό</a><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxk_AkHbWQQCjdPeAQZe3UTWDwNFDSUZRGS4jcvmv5zdV9FUdXMc5vLw3plEpxjXDczWAlFTBD6wfv1I7Txp7zqRPlGgH7er_vhKut0mNi0npSTSWSpV3SWNhUV1auEIxI95lIdD4Nd-4/s1600-h/dialogismos_2.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; DISPLAY: block; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5185324200044065826" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxk_AkHbWQQCjdPeAQZe3UTWDwNFDSUZRGS4jcvmv5zdV9FUdXMc5vLw3plEpxjXDczWAlFTBD6wfv1I7Txp7zqRPlGgH7er_vhKut0mNi0npSTSWSpV3SWNhUV1auEIxI95lIdD4Nd-4/s400/dialogismos_2.jpg" /></a><br />Νέα επιστημονική μελέτη αποκαλύπτει ότι ο διαλογισμός είναι δυνατόν να ενισχύσει τη συναισθηματική κατανόηση και την ανθρώπινη καλοσύνη. Όπως αναφέρει και ο γνωστός Δαλάι Λάμα, οι κακές σκέψεις είναι οι πραγματικοί εχθροί μας..<br /><br />Πολλοί αναρωτιούνται για τον τρόπο με τον οποίο ο γνωστός Δαλάι Λάμα διατηρεί την καλοσύνη και την μεγαλοψυχία του, ακόμα και τώρα που η πατρίδα του μαστίζεται από την εγκληματικότητα.<br /><br />Ο διαλογισμός μπορεί όντως να ενισχύσει την ικανότητα του ατόμου για συμπόνια και αγάπη για τους συνανθρώπους τους, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε την 26η Μαρτίου στο περιοδικό PLoS ONE.<br /><br />Οι επιστήμονες, που πραγματοποίησαν την έρευνα, ζήτησαν από τους εθελοντές, ειδικούς διαλογιστές και αρχάριους, να ασκήσουν διαλογισμό προσπαθώντας να συγκεντρωθούν σε ένα αίσθημα συμπόνιας κι αγάπης ενώ βρίσκονταν μέσα σε ένα λειτουργικό μαγνητικό τομογράφο.<br /><br />Οι εθελοντές άκουσαν ήχους που δημιουργήθηκαν για να προκαλούν συμπόνια, όπως μια τεθλιμμένη γυναίκα που καλεί σε βοήθεια, ενθαρρυντικούς ήχους (όπως το γέλιο ενός μωρού) και φυσικούς ήχους (όπως οι ήχοι σε ένα εστιατόριο).<br /><br />«Θέλαμε να εξετάσουμε κατά πόσο ο διαλογισμός αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο εκλαμβάνουμε αυτά τα ηχητικά μηνύματα,» σχολιάζει ο Antoine Lutz, νευροεπιστήμονας από το πανεπιστήμιο του Wisconsin, ο οποίος πραγματοποίησε την έρευνα με τον συνάδελφο του, Richard Davidson.<br /><br />Όταν οι συμμετέχοντες στην έρευνα άκουσαν αυτούς τους ήχους παρατηρήθηκε αυξημένη εγκεφαλική δραστηριότητα σε περιοχές που σχετίζονται με την συμπόνια και τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια του διαλογισμού.<br /><br /><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; FLOAT: right; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5185325256606020658" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfej6IGKnPx20SkrczHJbCUF0tstmUf965Z_S2l33_C7Wjhd7hTr3ssOcxJEP5yHOvov5HsMGZ2YF8ZCmoOUki9fsNmwwDNlGEObFw2Tlt4oz_CWc0x3qSAATSu4yyRsNYMpSEJ1m4qkk/s200/dialogismos.jpg" />Οι θλιβεροί ήχοι προκάλεσαν εντονότερα συναισθήματα σε σχέση με τους υπόλοιπους ήχους και η εγκεφαλική δραστηριότητα ήταν πολύ πιο ισχυρή για τους ειδικούς του διαλογισμού.<br /><br />«Η διαφορά ήταν ξεκάθαρη,» σχολιάζει ο Lutz. «Παρατηρήσαμε σημαντικά αυξημένη εγκεφαλική δραστηριότητα στους ειδικούς του διαλογισμού, σε σχέση με τους αρχάριους. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι περιοχές στις οποίες παρατηρήθηκε μεγαλύτερη δραστηριότητα ήταν εκείνες οι οποίες θεωρούμε ότι παίζουν το σημαντικότερο ρόλο στο αίσθημα της συμπόνιας.»<br /><br />Αυτές οι περιοχές περιλαμβάνουν την περιοχή του πρόσθιου κεντρικού λοβού του εγκεφάλου, που σχετίζεται με σωματικές αναπαραστάσεις συναισθημάτων, και την κροταφοβρεγματική σύνδεση, οι οποίες, όπως αποδεικνύεται από προηγούμενες έρευνες, εμπλέκονται στο διαχωρισμό του εαυτού μας από τους άλλους, όπως και στην κατανόηση της ψυχικής και συναισθηματικής κατάστασης των συνανθρώπων μας.<br /><br />«Και οι δύο περιοχές συνδέονται με την ανταλλαγή των συναισθημάτων και την συμπόνια,» αναφέρει ο Davidson. «Ο συνδυασμός αυτών των δυο επιδράσεων, που παρατηρήθηκε περισσότερο στους ειδικούς εθελοντές, ήταν ισχυρός.»<br /><br />Συνολικά 16 από τους 32 εθελοντές είχαν εξασκηθεί στο διαλογισμό για τουλάχιστον 10.000 ώρες, ενώ οι υπόλοιποι συμμετέχοντες, ίδιας ηλικίας, είχαν μάθει τα βασικά για το διαλογισμό μια εβδομάδα πριν από την έναρξη της μελέτης.<br /><br />Κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, το άτομο επικεντρώνεται σε αγαπημένα πρόσωπα, κατευθύνει την αγάπη και την καλοσύνη του σε αυτά και στη συνέχεια επεκτείνει αυτή την καλή θέληση σε όλους αδιακρίτως. Η πρακτική αυτή είναι ευρέως διαδεδομένη στην κοινωνία των Θιβετιανών Βουδιστών, αναφέρει ο Lutz.<br /><br />Οι επιστήμονες συμφωνούν πως τα αποτελέσματα της έρευνας τους προτείνουν ότι η συμπόνια είναι δυνατόν να διδαχθεί και να ενισχυθεί με την άσκηση, όπως ακριβώς οποιοδήποτε άλλα ταλέντο ή ιδιαιτερότητα.<br /><br />«Ο διαλογισμός προκαλεί το μυαλό μας να αντιδράσει με αγάπη για τους άλλους όταν απαιτείται,» σχολιάζει ο Lutz. «Ενστικτωδώς μπορούμε να νιώσουμε συμπόνια για εκείνους τους οποίους νοιαζόμαστε. Η πρακτική αυτή απλά μας βοηθάει να επεκτείνουμε αυτή την ικανότητα και για τους άλλους.»<br /><br />Παλιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι ο διαλογισμός μπορεί να αυξήσει την ψυχική συγκέντρωση και να βοηθήσει τους ανθρώπους να απελευθερώσουν αρνητικά συναισθήματα. Άλλοι ισχυρισμοί υπέρ του διαλογισμού, όπως τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει στην ανθρώπινη υγεία, έως σήμερα είναι αβάσιμα καθώς δεν έχει γίνει κάποια έρευνα.<br /><br />Οι ερευνητές θέλουν να εξετάσουν κατά πόσο η ενίσχυση του αισθήματος της συμπόνιας επιμένει όταν το άτομο δε βρίσκεται πια σε κατάσταση διαλογισμού.<br /><br />«Αυτές οι πρακτικές κανονικά θα πρέπει να επηρεάζουν την συναισθηματική συμπεριφορά ενός ατόμου,» σχολιάζει ο Lutz. «Κατά πόσο όμως αυτή η κατάσταση μπορεί να επηρεάσει τη φυσιολογική καθημερινή συμπεριφορά του ατόμου; Αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα.»<br /><br />Οι Lutz και Davidson προτείνουν ότι ο διαλογισμός, που μπορεί να προκαλέσει έντονα συναισθήματα συμπόνιας και αγάπης, δύναται να ωφελήσει άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη ή νέους που παρουσιάζουν επιθετικότητα και αντιδρούν βίαια.<br /><br />«Πιστεύω ότι ο διαλογισμός θα μπορούσε να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμος στην διδασκαλία της συναισθηματικής ρύθμισης σε παιδιά, τα οποία βρίσκονται σε μια ηλικία που είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την μελλοντική τους πορεία,» αναφέρει ο Davidson. Ωστόσο σύμφωνα με τον Lutz, απαιτείται περαιτέρω έρευνα πριν από την κατάταξη του διαλογισμού σε μια μέθοδο θεραπείας.<br /><br />«Αυτή η μελέτη είναι πραγματικά ένα πρώτο βήμα, το επόμενο θα είναι η μακροπρόθεσμη πρόσβαση στις επιδράσεις αυτών των μεθόδων σε συμπεριφορές και εγκεφαλικές λειτουργίες και η εξέταση της δυνατότητας εφαρμογής τους σε επιλεγμένο πληθυσμό.»<br /><br /><br /><em><span style="font-size:85%;color:#999999;">Πηγή: pathfinder.gr</span></em><br /><br /><br /><strong>Δείτε επίσης:</strong> <a href="http://symplirwma1.blogspot.com/2008/04/10.html">10 Μύθοι για το διαλογισμό</a>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-57812771702883351132009-12-15T13:10:00.002+02:002009-12-15T13:10:56.784+02:00Tα μυστήρια της Πεντέλης<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZrUn-7PcR2mtb7rn5phIddvgpM4i5yf9NR5KEltZW6a8Jifvqrljd9soAK__694iUfXF9WqNKCj4k4tlSkihU00dszlQOz9jUeaN1_YT7uUKgKNwOl2VHRvR6xvU8DHbO1seGNQycqTg/s1600-h/penteli.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; FLOAT: right; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5091834677240851554" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZrUn-7PcR2mtb7rn5phIddvgpM4i5yf9NR5KEltZW6a8Jifvqrljd9soAK__694iUfXF9WqNKCj4k4tlSkihU00dszlQOz9jUeaN1_YT7uUKgKNwOl2VHRvR6xvU8DHbO1seGNQycqTg/s200/penteli.jpg" /></a> Η Πεντέλη είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Αττικής με ύψος 1107μ. Βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του λεκανοπεδίου της Αττικής. Η Πεντέλη είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στον ελλαδικό χώρο.<br /><blockquote></blockquote>Εδώ και δεκαετίες οι κάτοικοι της περιοχής αναφέρουν την εμφάνιση περίεργων φώτων και θορύβων. Εκατοντάδες αναφορές, μαρτυρίες, αλλά και πειράματα από ερευνητές του είδους. Σίγουρα πολλοί θα έχετε ακούσει για το πασίγνωστο και αποδεδειγμένο πλέον φαινόμενο του σταματημένου αμαξιού που σε συγκεκριμένη πλευρά του βουνού αντί να πέφτει λόγω της κλίσης ή της πλαγιάς, αυτό ανεβαίνει λόγω των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στην περιοχή.<br /><br /><blockquote></blockquote>Από τα αρχαία ακόμα χρόνια έχουν παρατηρηθεί υπερφυσικά φαινόμενα στην εν λόγω περιοχή. Ας μην ξεχνάμε ότι από εκεί πάρθηκαν τα ιερά μάρμαρα για την κατασκευή του Παρθενώνα, στον οποίο ποτέ δεν έχει κάτσει κάποιο περιστέρι ή άλλο πτηνό, πράγμα ανεξήγητο. Επίσης ενδιαφέρουσα είναι και η ετυμολογία της λέξης Βριλήσσια. Προέρχεται από τη λέξη Βριλ, τον λαό που στα αρχαία χρόνια πίστευαν ότι ζούσε κάτω από τους πρόποδες της Πεντέλης. Αν τώρα λάβουμε υπόψη και τη θεωρία της "κούφιας Γης", μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ο ληστής Νταβέλης είχε διαλέξει τη σπηλιά στο συγκεκριμένο βουνό για κρυψώνα του.<br /><blockquote></blockquote><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; FLOAT: right; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5091834677240851570" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrS98mYCoA91e_q2sHza_CRXNTMrfHjl68BLEIpp2CHZoNo37Qz_uKuNOEdvv7PB1CtS37hoZatXD_Ahk4xiX8ljFENqFrrmWsONuqeyvpz2cZK1PQErjt3T_URsFPN0k0OOnHdiIyM3A/s200/ntavelicave.jpg" /> Η λεγόμενη "σπηλιά του Νταβέλη" βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του βουνού, σε υψόμετρο 720μ. Φημολογείται ότι ο περιβόητος λήσταρχος Νταβέλης στα μέσα του περασμένου αιώνα είχε ανακαλύψει υπόγεια περάσματα στη σπηλιά, που οδηγούσαν στην Αθήνα, αλλά και άλλες δυνάμεις, φυσικές και μη, που τον βοηθούσαν στους σκοπούς του. Το σπήλαιο έχει διαστάσεις περίπου 45x62 μέτρα και εξερευνήθηκε για πρώτη φορά από το ζεύγος Πετρόχειλου το 1935. Όπως διαβεβαιώνουν οι μελετητές δεν βρήκαν καμία στοά που να οδηγεί προς την Αθήνα. Πάντως αντίθετα με τα παραπάνω, η θεωρία της "κούφιας Γης" επιβεβαιώνεται μέρα με τη μέρα και από τον μετροπόντικα που συνέχεια έπεφτε σε κενά κάτω από το έδαφος και σε αρχαιολογικούς χώρους. Έχει παρατηρηθεί να υπάρχουν κάποια δεδομένη στιγμή στη σπηλιά του Νταβέλη ορισμένα περάσματα που οδηγούν στα ενδότερα του βουνού και λίγο αργότερα να είναι σα να μην υπήρξαν ποτέ..<br /><br /><blockquote></blockquote>H σπηλιά του Νταβέλη. Bρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του βουνού, σε υψόμετρο 720μ.<br /><br /><blockquote></blockquote>Η ιστορία της "σπηλιάς του Νταβέλη", πρωτοήρθε στο κοινό προς το τέλος της δεκαετίας του 60 ή στης αρχές της δεκαετίας του 70. Υπάρχουν εκατοντάδες αναφορές από τους κατοίκους της περιοχής, για "παράξενα φώτα" στον ουρανό, μικρά ανθρωποειδοί, παράξενους ήχους, φαντάσματα, κλπ.. Μέσα στο σπήλαιο, υπάρχουν μεγάλες ανωμαλίες στο μαγνητικό πεδίο και μια ισχυρή μυρωδιά από όζον στην είσοδο!<br /><br /><blockquote></blockquote>Σε κάποια σημεία κοντά στην σπηλιά του Νταβέλη το ποσοστό της ραδιενέργειας σε έδαφος και αέρα είναι ελαφρώς ανεβασμένο σε σχέση με το κανονικό ποσοστό, ενώ στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή, αν περιφέρει κάποιος μία λάμπα φθορίου υπάρχουν καλές πιθανότητες ν' ανάψει μόνη της! Επίσης υπάρχουν μαρτυρίες περαστικών για μυστηριώδεις τοπικούς στροβίλους διαμέτρου ενός μέτρου (κόκκινου, συνήθως, χρώματος), οι οποίοι δεν δικαιολογούνται αφού συμβαίνουν ακόμα και καλοκαιρινές μέρες, ενώ εκατό μέτρα πιο δίπλα υπάρχει πλήρης άπνοια.<br /><br /><blockquote></blockquote>Ο Ελληνικός στρατός έχει ανάμειξη στην υπόθεση της σπηλιάς του Νταβέλη. Τη δεκαετία του 80, η πολεμική αεροπορία μπήκε στο παιχνίδι. Η περιοχή κρίθηκε κατάλληλη για την εγκατάσταση στρατιωτικής βάσης!!! Αρχισαν διάφορες εργασίες, οι οποίες ίσως αποτέλεσαν το έδαφος για κάποιες μαρτυρίες κατοίκων αναφορικά με περίεργα φώτα μέσα στη νύχτα και παράξενους θορύβους. Έκλεισαν, ή προσπάθησαν να κλείσουν την περιοχή για να χτίσουν ένα τεράστιο σύστημα από τούνελ γύρω από την σπηλιά, και να συνδέσουν τη σπηλιά με αυτό το τούνελ. Η επίσημη εξήγηση ήταν, και είναι ακόμα, ότι ολόκληρο το σύστημα των τούνελ, είναι ένα μέρος προγράμματος του ΝΑΤΟ.<br /><blockquote></blockquote>Τόσο η χωροφυλακή όσο και το Υπουργείο πολιτισμού δεν έδωσαν ποτέ καμία εξήγηση για την ακριβή φύση των έργων αυτών, ενώ το Γενικό Επιτελείο Στρατού αρνήθηκε αρχικά την οποιαδήποτε ανάμιξη στην υπόθεση. Αργότερα όμως και μετά από ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Ταχυδρόμος" της 6ης Οκτωβρίου 1977 το Γ.Ε.Σ. παραδέχτηκε πως ο στρατός είχε ξεκινήσει άκρως απόρρητα έργα στη σπηλιά της Πεντέλης! Εν πάση περιπτώσει, μετά από μερικά χρόνια, σταμάτησε η κατασκευή του συστήματος των τούνελ, και οι άνθρωποι της πολεμικής αεροπορίας εγκατέλειψαν την περιοχή.<br /><br /><blockquote></blockquote><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#33ff33;"><strong>Το βουνό της Πεντέλης</strong></span></div><blockquote></blockquote>Η Πεντέλη είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στον ελλαδικό χώρο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπήρξαν πολλές αναφορές από τους εργαζομένους εκεί, για παράξενα φαινόμενα, όπως ΑΤΙΑ κλπ..<br />Είναι επιβεβαιωμένο ότι διάφοροι εργαζόμενοι, πέθαναν μετά από μερικά χρόνια, όλοι από την ίδια αιτία. Τον Καρκίνο!<br /><br /><blockquote></blockquote>Μετά από το 1985, η "σπηλιά του Νταβέλη" έγινε πολύ διάσημη στα clubs των νέων, ως σημείο ισχύος. Έχουν συγκεντρώσεις εκεί ακόμα και σήμερα και χρησιμοποιούν τη σπηλιά ως σημείο αυτοσυγκέντρωσης και σκέψης. Ακόμη και μερικές ομάδες Μαύρης Μαγείας, χρησιμοποιούν τη σπηλιά για τελετές. Όλες οι θέσεις γύρω από τη σπηλιά είναι γεμάτες από μαγικά σημάδια.<br /><br /><blockquote></blockquote><p>Αν είναι λοιπόν να ετοιμάσετε κάποια εξερευνητική επιχείρηση, μην την κανονίσετε για κάποια απ' αυτές τις μέρες, αλλά όπως και να έχει, φροντίστε να είστε σωστά εξοπλισμένοι με φακούς, μετρητή ραδιενέργειας <span style="color:#999999;"><em>(γκάιγκερ)</em></span>, λάμπες φθορίου και κάποια επιθετικά και αμυντικά όπλα της αρεσκείας σας για παν ενδεχόμενο <em><span style="color:#999999;">(αρκεί να είναι νόμιμα... αν βέβαια δεν θέλετε να σας πιάσει κάποιο από τα πολλά περίπολα της αστυνομίας)</span></em>, και να μην πάτε μόνοι σας.<br />Φροντίστε να είστε τουλάχιστον τρεις και αυτό για δύο λόγους:</p><ol><li>για λόγους ασφαλείας και </li><li>για να έχετε μάρτυρες για όσα μπορεί πιθανώς να δείτε και να βιώσετε..</li></ol><p><em><span style="font-size:85%;color:#666666;">Ευχαριστούμε τον Χρήστο Α. για το άρθρο..</span></em></p>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-62717430836748684752009-11-12T15:16:00.005+02:002009-11-12T15:31:41.296+02:002012 - Μεγάλη αλήθεια ή Μεγάλο ψέμα;<a href="http://ar8ra2.blogspot.com/2009/11/2012-big-truth-or-big-lie.html"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 214px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5403205657606547298" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFP2XgOOTGiqze2PWUYzkw7sIDuRaogmcQuorrsRzlztv_JXTZgtmQO07rmBfqml371s51lVNDVTeBdEqiD-CjEakbBVXNRTgrWVbprqOoHhdkEwefJ9HrillbUmzh_dIqrCZQy3qMhUk/s400/astromap.bmp" /></a><br />Η φιλολογία, που έχει αναπτυχθεί γύρω από το έτος 2012 έχει αρχίσει να ανησυχεί τους ανθρώπους και οφείλεται στο βιβλίο και στα κείμενα στο διαδίκτυο, τους δίσκους CD από τον κ. Τζένκινς (John Major Jenkins) που ισχυρίζεται μαζί με άλλους, ότι σύμφωνα με το <strong>ημερολόγιο των Μάγιας</strong> (Long Count), αυτήν την ημερομηνία ο ήλιος θα βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας και όλοι οι πλανήτες θα είναι σε συζυγία στον ουρανό. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα, ισχυρίζεται, μεγάλα φαινόμενα στον ουρανό και στη γη με αποτέλεσμα την καταστροφή του κόσμου, το τέλος του κόσμου, The End of the World.<br /><br />Το 1950 έκλεισε ένας κύκλος και άρχισε ο Μεγάλος Κύκλος, που τελειώνει τον Δεκέμβριο του 2012. Τότε αρχίζει ένας νέος κύκλος για το σύμπαν. Σύμφωνα με αυτά για την Ελλάδα είναι η μεσημβρινή ώρα 13 και 13, που αναφέρω, εφόσον με universal tιme η ώρα είναι 11 και 13 πρώτα λεπτά.<br /><br />Αυτά με λίγα λόγια για τους ισχυρισμούς αυτών, που υποστηρίζουν το ανύπαρκτο ημερολόγιo των Μάγια, που στηρίχτηκε σε άλλους χάρτες για να στηριχθεί η υπόθεση της συζυγίας και των ημερομηνιών.<br /><br />Κανένας δεν μας είπε γιατί αρχίζει η δημιουργία στις 11 Αυγούστου του έτους 3114 BCE για το Γρηγοριανό και 6 Σεπτεμβρίου του έτους 3114 BCE για το Ιουλιανό ημερολόγιο.<br /><br />Η μέθοδος υπολογισμού είναι σωστή, όχι όμως ως ημερόλιο συμβάντων.<br />Στις 20-12-2012 τελειώνει το 13ο Μπακτούμ και στις 21-12-2012 αρχίζει το 14ο. Και λοιπόν; Από που προκύπτει η συντέλεια του Κόσμου εφόσον είναι αρχή νέας περιόδου και δεδομένης της συνέχειας του ημερολογίου κάπου στο 2200 μΧ;<br /><br />Το συγκεκριμένο ημερολόγιο, δεν έχει απαντηθεί, που βρίσκεται τώρα, διότι καμία έρευνα δεν το έχει εντοπίσει. Τον 16ο αιώνα οι Ισπανοί κατακτητές κατέστρεψαν σχεδόν όλα τα ντοκουμέντα. Επιπλέον, την συγκεκριμένη ημερομηνία αστρονομικώς δεν υπάρχει κανένα περίεργο φαινόμενο στον ουρανό, αν και οι συζυγίες είναι συνηθισμένο φαινόμενο ακόμα κι αν ήταν έτσι. Υπάρχουν συζυγίες σε ζευγάρια πλανητών και σε τριάδα το 2012 αλλά όλων των πλανητών δεν έχουμε αυτήν την ημερομηνία.<br /><br /><strong><span style="color:#ff6600;">Ο πίνακας δείχνει την θέση σε μοίρες και την απόσταση.</span></strong><br /><br />Οι Μάγια με κανένα τρόπο δεν θα μπορούσαν να γνωρίζουν με ακρίβεια ένα τέτοιο γεγονός δεδομένου, ότι ο υπολογισμός της μεταβολής της τροχιάς του ήλιου, σε πλήρη κύκλο στον γαλαξία μετά από 26.000 χρόνια ή 25.796 ή 25.800 ή 25.920 με αναφορά τα άστρα και συγκεκριμένα να επιστρέψει ο ήλιος στις 21 Μαρτίου, στην εαρινή ισημερία στον Κριό, λόγω μετάπτωσης του άξονα της γης προς το επίπεδο της εκλειπτικής, όπου κλείνει ο κύκλος, δεν θα μπορούσε να γίνει εύκολα από τους Μάγια. Ωστόσο, όταν πήγα το αστρονομικό πρόγραμμα στον ουρανό την ημερομηνία αυτή, διαπίστωσα ότι ο ήλιος ήταν κοντά στο κέντρο του γαλαξία με τον Πλούτωνα πολύ κοντά του και τέσσερις πλανήτες να είναι σχεδόν ευθυγραμμισμένοι και από αυτήν την άποψη δικαιώνεται ο ισχυρισμός αυτός του ημερολογίου των Μάγια, αν υπάρχει και δεν προκύπτει από σύγχρονες μελέτες, το πιθανότερο, που αποδίδονται στους Μάγια.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση η ώρα 0.0.0.0.0 δεν είναι το 2012 και καμία ανησυχία δεν μπορεί να υπάρχει ακόμα και αν όλοι πλανήτες ήταν σε συζυγία.<br /><br />Ας σκεφτούμε τι έγινε το έτος 1000, όταν οι άνθρωποι στην Ευρώπη υπέφεραν από αρρώστιες και απέραντη φτώχεια, η χειρότερη περίοδος ιστορικά της ευρώπης, όπου η χιλιαστική θεωρία είχε τρομάξει τους ανθρώπους.<br /><br />Την βραδιά του 999 31 Δεκεμβρίου όλοι οι άνθρωποι είχαν βγει έξω από τα σπίτια τους να περιμένουν το τέλος του κόσμου. Δεν έγινε τίποτα.<br /><br />Μόνο οι έμποροι του φόβου και της ανασφάλειας, προφανώς, κερδίζουν από τέτοιες υποθέσεις, καθώς βρίσκουν έδαφος στην άγνοια των ανθρώπων. Υπάρχουν, ωστόσο, και οι άνθρωποι με ψυχική προδιάθεση να βλέπουν πάντα καταστροφές και να απειλούν μονίμως την ανθρωπότητα.<br /><br /><br /><strong><span style="color:#ff6600;">Περί ευθυγράμμισης πλανητών ο λόγος</span></strong><br /><br />Οι ευθυγραμμίσεις πολλών πλανητών είναι σπάνιες και όλων των πλανητών εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο. Μπορεί να συμβεί κάθε 2.260 εκατομμύριαχρόνια (αυτός είναι ο αριθμός κοινό πολλαπλάσιο των περιόδων των πλανητών) αλλά μια πραγματική ευθυγράμμιση όλων των πλανητών μπορεί να συμβεί σε 86 εκατομμύρια, τρισεκατομμύρια, τρισεκατομμύρια, τρισεκατομμύρια χρόνια. Δηλαδή, 86 και 45 μηδενικά, που ξεπερνάει την ηλικία του Ηλιακού συστήματος και του σύμπαντος, δηλαδή, ποτέ δεν μπορεί να γίνει πραγματική ευθυγράμμιση όλων των πλανητών.<br /><div align="left"><br /><strong>Προκύπτει, ωστόσο, από ιστορικές μελέτες, ότι κάθε 10.000 χρόνια επέρχεται μεγάλη καταστροφή και αρχίζουν όλα από την αρχή.</strong><br /></div><div align="center">__________<span style="color:#ffff00;">***</span>__________</div><div align="left"></div><div align="left">Oι τελευταίες δηλώσεις του κ Τζένκινς σε διαλέξεις, που δίνει σε μεγάλες αίθουσες στην Αμερική με 295 δολλάρια είσοδο για κάθε άτομο, αλλά και στην ιστοσελίδα του, διαπιστώνω να ισχυρίζεται, ότι δεν πρόκειται για συνολική καταστροφή της Γης, αλλά κάποιας (μεγάλης?) περιοχής του πλανήτη μέσα στο 2012, ενώ η ακριβής ημερομηνία 21-12-2012 απουσιάζει πλέον. Επιπλέον, έχει μετατοπισθεί και η σημασία του γεγονόνότος, ότι δηλαδή, είναι μια αλλαγή περισσότερο πνευματική, είναι μια Νέα Εποχή (New Era) για την ανθρωπότητα. Προσθέτω ακόμα, ότι απουσιάζουν, παντελώς, οι αρχικοί ισχυρισμοί του, τους, για σύνοδο-ευθυγράμμιση όλων πλανητών την ημερομηνία αυτή, αλλά και όλο το 2012. Περιορίστηκαν να λένε, για την τοποθέτηση του ήλιου στο κέντρο του γαλαξία, στο κέντρο του γαλαξιακού ισημερινού.</div><br />Φαίνεται τους έπεισαν τα επιστημονικά δεδομένα, που παρουσιάζονται.<br /><br />Έχουμε πολλά να δούμε ακόμα, θετικά και αρνητικά. Σε κάθε περίπτωση, αν γίνει κάτι κακό θα πιστωθούν για τους ισχυρισμούς τους, διαφορετικά θα έχουν χάσει την αξιοπιστία τους και θα την χρεωθούν, αλλά μέχρι τότε θα έχουν πλουτίσει. Σε αυτές τις περιπτώσεις λένε το ίδιο μοτίβο, αν δεν συμβεί τίποτα, "οι προσευχές των ανθρώπων εισακούστηκαν γι' αυτό δεν έγινε τίποτα".<br /><br /><strong><span style="font-size:85%;color:#666666;">Copyright: Αλέξανδρος Διαμαντής - http://astro.pblogs.gr/</span></strong>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-80572650403800430492009-10-27T14:02:00.002+02:002009-10-27T14:05:55.516+02:00Το μυστήριο των ονείρωνΚάποτε ονειρεύτηκα ότι ήμουν μια πεταλούδα. Όταν ξύπνησα, δεν ήξερα εάν ήμουν πράγματι ένας άνθρωπος που ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα, ή μια πεταλούδα που ονειρεύεται πως είναι άνθρωπος..<br /><br />Τι είναι τα όνειρα; Αυτός ο παράξενος κόσμος που υπάρχει παράλληλα με τον δικό μας, μέσα και έξω από αυτόν την ίδια στιγμή; Ένας κόσμος μήπως, που είναι ίδιος κι απαράλλαχτος με αυτόν της εγρήγορσης, με μόνη διαφορά το «μάτι» της συνείδησης που κάνει τον έναν κόσμο πραγματικό και τον άλλο φανταστικό;<br /><br />Οι άνθρωποι από την αρχαιότητα είχαν διάφορες πεποιθήσεις σχετικά με τον ονειρικό κόσμο και τη σπουδαιότητα του. Σήμερα οι επιστήμονες που ερευνούν τα μυστικά του εγκεφάλου, πιστεύουν πως έχουν φτάσει ακόμα πιο κοντά στο αίνιγμα των ονείρων.<br /><br />Τα όνειρα είναι νοητικές και συναισθηματικές εκφράσεις, που προβάλλονται στην οθόνη του νου μας την ώρα που κοιμόμαστε. Ονειρευόμαστε περίπου μία με δύο ώρες κάθε βράδυ. Μπορεί να έχουμε 4 με 7 όνειρα κατά τη διάρκεια του ύπνου μας. Κάθε άνθρωπος ονειρεύεται, αλλά δε θυμούνται όλοι τα όνειρά τους. Τα όνειρα είναι έγχρωμα και συχνά εμπλέκουν όλες τις αισθήσεις μας δίνοντας μας εντυπώσεις από οσμές, ήχους, εικόνες, γεύσεις και πράγματα που αγγίζουμε. Κάποιες φορές βλέπουμε συχνά το ίδιο όνειρο ξανά και ξανά, άλλες φορές έχουμε την αίσθηση πως κάποιο όνειρο το έχουμε ξαναδεί, χωρίς όμως να μπορούμε να θυμηθούμε εάν όντως συνέβη αυτό και κάποιες φορές μπορεί να ονειρευτούμε άγνωστες περιοχές και καταστάσεις, που μας φαίνονται όμως παράδοξα γνώριμες.<br /><br />Για εκατοντάδες χρόνια, οι άνθρωποι προσπαθούν να καταλάβουν τι σημαίνουν τα όνειρα. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι αναφέρουν συχνά όνειρα, που φέρουν μηνύματα από θεούς. Τέτοια μηνύματα έχουν παίξει σημαντικό ρόλο σε μάχες και λέγεται πως έδρασαν με συμβουλευτικό τρόπο σε στρατιωτικούς αρχηγούς κατά τη διάρκεια πολέμων. Στην αρχαία Αίγυπτο, οι άνθρωποι που μπορούσαν να ερμηνεύσουν το νόημα των ονείρων έχαιραν ιδιαίτερης εκτίμησης, ενώ στη Βίβλο, υπάρχουν πάνω από επτακόσιες αναφορές ή ιστορίες που σχετίζονται με όνειρα. Επίσης, ιστορίες που συνδέονται με τη γέννηση του Μωάμεθ, εμπεριέχουν σημαντικά γεγονότα που είχαν προλεχθεί σε όνειρα, συμπεριλαμβανομένης της γέννησης του Μωάμεθ, καθώς και του ονόματός του. Στην Κίνα υπήρχε η αντίληψη ότι τα όνειρα ήταν ένας τρόπος για να επισκεφτεί κανείς τα αποθανόντα μέλη της οικογένειάς του. Κάποιοι ιθαγενείς της Αμερικής και του Μεξικού πιστεύουν πως ο ονειρικός κόσμος είναι ένας διαφορετικός κόσμος από αυτόν που ζούμε ξύπνιοι, τον οποίο μπορούμε να επισκεφτούμε όταν κοιμόμαστε. Στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην εποχή του Μεσαίωνα οι άνθρωποι πίστευαν πως τα όνειρα ήταν δαιμονικά και πως μπορούσαν να οδηγήσουν τους ανθρώπους να κάνουν κακές πράξεις.<br /><br />Στις αρχές του εικοστού αιώνα, δύο σημαντικοί επιστήμονες ανέπτυξαν διαφορετικές θεωρίες για τα όνειρα. Ο αυστριακός ψυχίατρος Sigmund Freud έγραψε το βιβλίο «η ερμηνεία των ονείρων». Πίστευε πως οι άνθρωποι συχνά ονειρεύονται πράγματα που θα ήθελαν να έχουν ή να κάνουν αλλά δεν μπορούν και πως αυτά συνδέονται ιδιαίτερα με σεξουαλικά και επιθετικά ένστικτα. Για τον Freud τα όνειρα είχαν πολλά κρυφά νοήματα. Προσπάθησε να τα καταλάβει, ώστε μέσα από αυτά να καταλάβει τους ίδιους τους ανθρώπους και το πώς αυτοί σκέπτονταν ή ενεργούσαν με διάφορους τρόπους. Πίστευε πως κάθε σκέψη και πράξη μας έχει βαθύτερα κίνητρα και πως μέσα από τα όνειρα θα μπορούσαν να βρεθούν οι καλά θαμμένοι αυτοί κινητήρες των δράσεων και σκέψεών μας. Έδωσε ένα κλειδί ερμηνείας των ονείρων, βοηθώντας στην επίλυση προβλημάτων αλλά και στην αυτοανάλυση των ανθρώπων. Για παράδειγμα ο Freud έλεγε πως όσοι ονειρεύονται πως πετούν ή αιωρούνται, θέλουν να ελευθερωθούν από την παιδική τους ηλικία. Εάν κάποιος ονειρεύεται πως κάποιος στενός του συγγενής πεθαίνει, πιθανότατα κρύβει εχθρότητα για το πρόσωπο αυτό, ή επιθυμία να αποκτήσει αυτά που έχει το άλλο πρόσωπο.<br /><br />Ο σουηδός ψυχίατρος Carl Yung εργάστηκε για αρκετά χρόνια κοντά στον Freud, αλλά ανέπτυξε εντελώς διαφορετικές απόψεις σχετικά με τα όνειρα. Πίστευε πως μέσω των ονείρων οι άνθρωποι θα μπορούσαν να βρουν βοήθεια ώστε να ωριμάσουν και να αποκτήσουν κατανόηση του εαυτού τους. Επίσης θεωρούσε πως μέσα από τα όνειρα θα μπορούσαν να βρεθούν λύσεις σε προβλήματα που αντιμετωπίζει κάποιος όταν είναι σε εγρήγορση. Τα όνειρα έχουν να μας πουν πολλά πράγματα για τον εαυτό μας και για τις σχέσεις μας με τους άλλους. Ο Yung σε αντίθεση με τον Freud, δεν πίστευε πως μέσα στα όνειρα κρύβονταν αισθήματα που σχετίζονταν με το σεξ και την επιθετικότητα.<br /><br />Σήμερα η επιστήμη που μελετάει τα όνειρα έχει εξελιχθεί και μπορούμε να παρακολουθήσουμε τι γίνεται στον εγκέφαλο κάποιου που βλέπει όνειρα. Σύμφωνα με τις απεικονίσεις της εγκεφαλικής λειτουργίας, κατά τη διάρκεια των ονείρων έχουμε μεγάλη δραστηριότητα στην οπτική περιοχή, καθώς και σε περιοχές που σχετίζονται με τα συναισθήματα, ενώ παρουσιάζεται μικρή δραστηριότητα στις περιοχές που γίνονται λογικοί συλλογισμοί. Ίσως έτσι να εξηγείται το γεγονός, ότι αυτά που βλέπουμε στα όνειρα φαντάζουν παράδοξα και δύσκολα να κατανοηθούν, ακόμα περισσότερο μας είναι δύσκολο να αφηγηθούμε ένα όνειρο που είδαμε.<br />Το 1953 ανακαλύφθηκε ένα ιδιαίτερο στάδιο ύπνου, που ονομάστηκε REM από τα αρχικά των λέξεων "rapid eye movement" ταχύτατη κίνηση ματιών. Τα μάτια μας κινούνται αστραπιαία μπροστά και πίσω την ώρα που τα βλέφαρα είναι κλειστά. Κατά τη διάρκεια του ύπνου το σώμα μας περνάει από διάφορα στάδια, από τα οποία το στάδιο REM είναι το τέταρτο. Μπαίνουμε στο στάδιο αυτό, τέσσερις με επτά φορές το βράδυ, όταν κοιμόμαστε. Κατά τη διάρκειά του, το σώμα μας δεν κινείται καθόλου και τότε είναι που βλέπουμε όνειρα. Εάν κάποιος ξυπνήσει κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου, μπορεί να θυμηθεί σχεδόν το 90% των ονείρων που είδε. Αυτό ισχύει ακόμα και για όσους λένε ότι δεν ονειρεύονται όλοι ονειρεύονται, αλλά κάποιοι δεν μπορούν να θυμηθούν τα όνειρά τους.<br /><br />Ένα ιδιαίτερο είδος ονείρων είναι τα συνειδητά όνειρα (lucid dreaming), στα οποία κάποιος γνωρίζει ότι ονειρεύεται την ώρα που βλέπει το όνειρο. Μία καναδέζικη οργάνωση που λέγεται «the Dreams Foundation» πιστεύει ότι κάποιος μπορεί να εκπαιδευτεί στο να έχει συνειδητά όνειρα, εάν τους δίνει ιδιαίτερη σημασία και τα καταγράφει. Με τον τρόπο αυτό, μπορεί κανείς να αυξήσει την φαντασία και τη δημιουργικότητά του. Οργανώνουν ομάδες που συνδυάζουν ασκήσεις επάνω στο συνειδητό ονείρεμα με ταξίδια σε ειδυλλιακές περιοχές που προσφέρουν ηρεμία, θεωρώντας πως με τον τρόπο αυτό μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει καλύτερα τα προσωπικά του προβλήματα, αλλά και να βοηθήσει ενεργά βρίσκοντας λύσεις στα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας.<br /><br />Ο επιστημονικός κόσμος έχει ασχοληθεί πολύ σοβαρά με τα όνειρα, τόσο ώστε να ερευνήσει τη φύση τους, αλλά και ως τρόπο θεραπείας για νοητικά και συναισθηματικά προβλήματα. Η «ένωση για την έρευνα των ονείρων» (Association for the Study of Dreams) κάνει μία διεθνή συνάντηση κάθε χρόνο. Σε μία τέτοια συνάντηση βρέθηκαν επιστήμονες, οι οποίοι μελέτησαν τις περιπτώσεις θυμάτων από εγκλήματα, οι οποίοι είχαν πολλούς εφιάλτες. Άλλες φορές έχει μελετηθεί η σχέση ονείρων και δημιουργικότητας, τα όνειρα ανθρώπων που πάσχουν από κάποια ασθένεια, ή οι ιδιαιτερότητες των παιδικών ονείρων.<br /><br />Ένα τμήμα της επιστημονικής έρευνας για τα όνειρα, είναι η μελέτη της εγκεφαλικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια του ύπνου, που γίνεται με ηλεκτροεγκεφαλογράφημα. Έχει διαπιστωθεί πως όταν κάποιος ονειρεύεται, το τμήμα του εγκεφάλου το οποίο ενεργοποιείται όταν νιώθουμε συναισθήματα, είναι ιδιαίτερα ενεργό. Αντίθετα, το πρόσθιο τμήμα του εγκεφάλου είναι πολύ λιγότερο ενεργό. Εκεί βρίσκεται το κέντρο των υψηλότερων νοητικών μας λειτουργιών, όπως η οργάνωση και η μνήμη. Η ερευνήτρια Rosalind Cartwright που εργάζεται στο κέντρο έρευνας ονειρικών διαταραχών στο Σικάγο, δηλώνει πως τα όνειρα μοιάζουν με αναμνήσεις, που έχουν τοποθετηθεί η μία επάνω στην άλλη. Είναι συνδεδεμένες με συναισθήματα κι όχι με σκέψεις.<br /><br />Άλλοι ερευνητές μελετούν, πως μέσα από τα όνειρα μπορούμε να βοηθηθούμε ώστε να τα βγάλουμε πέρα με προβλήματα και έντονα αρνητικά συναισθήματα. Ο Robert Stickgold, καθηγητής ψυχιατρικής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στη Μασαχουσέτη, λέει πως όταν ονειρευόμαστε, ο εγκέφαλός μας προσπαθεί να κατανοήσει τον κόσμο. Το κάνει αυτό συνδυάζοντας με διαφορετικούς τρόπους τις αναμνήσεις μας, ώστε να δημιουργηθούν νέες συνδέσεις και συσχετίσεις. Πιστεύει πως τα όνειρα είναι μια βιολογική διαδικασία. Δε συμφωνεί με τον Sigmund Freud, πως μέσω των ονείρων εκφράζουμε τα κρυμμένα αισθήματα και τις επιθυμίες μας.<br /><br />Έχουν περάσει πάνω από 100 χρόνια από τότε, που ο Sigmund Freud δημοσίευσε την «ερμηνεία των ονείρων».<br /><br />Πολύ περισσότερα χρόνια έχουν ακόμα περάσει, από την εποχή που οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το ονείρεμα σε ειδικά υπνο-θεραπευτήρια, ενώ ακόμα νωρίτερα οι ιερείς της αρχαίας Αιγύπτου θεωρούσαν, πως τα όνειρα ήταν ένα παράθυρο για έναν μυστήριο μεταφυσικό κόσμο, στον οποίο θα μπορούσαν να μπουν συνειδητά μόνον οι μυημένοι.<br /><br />Όσο κι αν έχεις προχωρήσει η επιστημονική έρευνα, πραγματικά για την επίλυση του μυστηρίου των ονείρων, ίσως είμαστε ακόμα πολύ μακριά..<br /><br />Πηγή: pathfinder.grUnknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-68409089333577581822009-10-27T13:50:00.004+02:002009-10-27T13:56:40.115+02:00Ποιο είναι το πραγματικό κλειδί της Ελευθερίας;Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της ζωής είναι η αίσθηση της ελευθερίας και μαζί μʼ αυτήν, η αίσθηση της σκλαβιάς. Τελικά, ο σκοπός μας είναι να βιώσουμε την ελευθερία αλλά για να την κατανοήσουμε θα πρέπει προηγουμένως να έχουμε καταλάβει τι είναι η σκλαβιά. Τι σημαίνει να είναι κάποιος ελεύθερος και τι να είναι υποδουλωμένος;<br /><br />Το να είσαι υποδουλωμένος σημαίνει να είσαι περιορισμένος στην Χ ή στην Ψ επιλογή, έχοντας χάσει την δυνατότητα να διαλέξεις από ένα άπειρο σύνολο επιλογών.<br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;">Ποιο είναι το πεδίο της υποδούλωσης;</span><br /><br />Η υποδούλωση εντοπίζεται μέσα στα δικά μας όρια, στις δικές μας απόψεις και στις κατά συνθήκη αντιδράσεις μας. <strong>Τα όρια κι οι πεποιθήσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά ιδέες κι αντιλήψεις στις οποίες έχουμε παραδοθεί και τις οποίες έχουμε αποδεχθεί ως αληθινές</strong>. Κι όταν αυτές είναι άκαμπτες και κρυσταλλωμένες σαν το τσιμέντο, δε μπορούμε να δούμε πέρα από αυτές. <strong>Γίνονται οι τοίχοι της φυλακής που αναμφίβολα δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι γύρω μας.<br /></strong><br /><br /><strong><span style="color:#ff0000;">Ελευθερία είναι η δύναμη του να σκεφτόμαστε ή να δρούμε χωρίς περιορισμούς, η ικανότητα της εφαρμογής μιας επιλογής.</span></strong><br /><br />Παγιδευόμαστε σε σκέψεις όπως παγιδεύονται οι μύγες στον ιστό της αράχνης. Είμαστε ταυτόχρονα κι η αράχνη κι η μύγα, περιπλέκοντας τον εαυτό μας στον δικό μας ιστό. <strong>Όλη μας η ζωή αλλά κι οι ζωές των άλλων στοιβάζονται μέσα μας σαν αποτυπώματα ή τμήματα ενέργειας, τα οποία πυροδοτούνται από κάποιες λέξεις ή καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε, καθώς κι από κοινωνικές σχέσεις.</strong><br /><br />Έχουμε εθιστεί να ερμηνεύουμε τις εμπειρίες μας με δεδομένο τρόπο κι αυτό καθορίζει το πως αντιδρούμε σ' αυτές. Οπότε κάθε είδους υποδούλωση που βιώνουμε είναι στην πραγματικότητα η φυλακή που δημιουργείται από τον δικό μας εθισμό.<br /><br />Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν όλη τους την ζωή υποδουλωμένοι. Είναι ένα 'πακέτο' που αποτελείται από νεύρα και καθ' έξην αντιδράσεις, το οποίο συνεχώς πυροδοτείται από άλλους ανθρώπους κι από συνθήκες που οδηγούν σε εντελώς αναμενόμενα αποτελέσματα. Για να απελευθερωθούμε από τα δεσμά μας, θα πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος τις καθ' έξην αντιδράσεις μας. Να υπερβούμε τα όρια μας και να βιώσουμε αυτό που δεν έχει όρια.<br /><br /><strong><span style="color:#3366ff;">Τι είναι η ελευθερία;</span></strong><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Η ελευθερία προέρχεται από την <strong>εμπειρική γνώση της αληθινής φύσης</strong>, η οποία είναι ελεύθερη.<br /></span><br />Μπορεί να προέλθει επίσης με το να ανακαλύψουμε ότι η αληθινή ουσία είναι το ευχάριστο πεδίο της απεριόριστης συνειδητότητας που διέπει καθετί που έχει δημιουργηθεί. Για να βιώσουμε την αληθινή μας ουσία θα πρέπει απλά να 'είμαστε'. Τότε είμαστε ελεύθεροι. Σε αυτό το στάδιο ελευθερίας κατανοούμε ότι η ζωή είναι η ουσιώδης συνύπαρξη όλων των αντιθετικών ζευγών. Μπορούμε να βιώσουμε χαρά ή μπορεί να βιώσουμε πόνο και να υποφέρουμε, χωρίς όμως να προσκολληθούμε στην χαρά ή να κουλουριαστούμε από τον φόβο μας μήπως πονέσουμε. Όταν ελευθερωνόμαστε χάνουμε τον φόβο μας για τον θάνατο επειδή η πεποίθηση μας για τη θνητότητα είναι απλά ένα ξόρκι που έχουμε κάνει στον εαυτό μας.<br /><br />Πίσω από τη μάσκα της θνητότητας βρίσκεται το πεδίο της αθανασίας. Ο αληθινός μας εαυτός είναι αθάνατος κι είναι πέρα από τη γέννηση και τον θάνατο. Ο αληθινός μας εαυτός δεν είναι το εγώ μας, που είναι περιορισμένο στο χρόνο, αλλά το πνεύμα μας που είναι άχρονο. Όταν το αντιληφθούμε αυτό, μπορούμε να αναγνωρίσουμε το πνεύμα μας και να ελευθερωθούμε από κάθε περιορισμό, συμπεριλαμβανομένου και του περιορισμού που νιώθουμε ότι είμαστε προσωπικότητες, παγιδευμένες σε ένα σώμα για το υπόλοιπο διάστημα της ζωής μας. Θα είμαστε η πηγή του σώματος και της νόησης ταυτόχρονα και δεν θα μας αγγίζει αυτός ο κόσμος των μεταβολών επειδή θα γνωρίζουμε ότι είμαστε η αμετάβλητη ουσία της αγνής συνειδητότητας.<br /><br />Αυτό που είναι περιορισμένο χρονικά έρχεται και φεύγει, ενώ αυτό που είναι άχρονο υπάρχει για πάντα. Το χρονικά περιορισμένο είναι το γνωστό, ενώ το άχρονο είναι το πρωτόγνωρα άγνωστο. Στον εθισμό μας με το πρώτο έχουμε προβάλλει μια πραγματικότητα στην οποία επικρατεί η χωριστικότητα κι ο πόνος. Ζούμε μέσα σε μια επιλεγμένη ψευδαίσθηση όπου είμαστε υποδουλωμένοι και δέσμιοι των ίδιων μας των προβολών. Το παρελθόν και το μέλλον υπάρχουν μόνο στην φαντασία μας, ενώ η πραγματικότητα βρίσκεται στο τώρα. Τα μαρτύρια είναι στην φαντασία μας, ενώ η ελευθερία υπάρχει στην πραγματικότητα. Πίσω από όλα αυτά τα εμπόδια για την ελευθερία υπάρχει ένας κόσμος απαλλαγμένος από όλες τις προβολές που είναι ο κόσμος της απεριόριστης συνειδητότητας. Κι αυτός ο κόσμος υφίσταται στον αιώνιο χρόνο.<br /><br />Δεν υπήρξε ποτέ κάποια στιγμή που η ζωή μας δεν ήταν αυτός ο χρόνος και δεν θα υπάρξει ποτέ κάποια στιγμή που η ζωή μας δεν θα ανήκει σε αυτόν τον χρόνο. Είναι αδύνατο να ασχοληθούμε με κάτι το οποίο δεν υπάρχει σε αυτόν τον αιώνιο χρόνο. Εάν αναμένουμε αυτή την αιώνια στιγμή, τότε θα αναμένουμε αυτό που είναι αιώνιο, άχρονο, ανεπηρέαστο από το πέρασμα των χρόνων και αυθεντικό.<br /><br />Όταν ζούμε στο εδώ και τώρα, αντιλαμβανόμαστε ότι ο αληθινός μας εαυτός περιδιαβαίνει το άχρονο, την αιώνια στιγμή. Δεν επιθυμούμε πλέον να ζούμε στην ανάμνηση του παρελθόντος ή στις φαντασιώσεις για το μέλλον. Θέλουμε να ζήσουμε στο παρόν και να εξασκηθούμε στην δύναμη και στην ελευθερία των επιλογών μας. Ο σκοπός του να ζούμε στην ελευθερία είναι να απολαμβάνουμε τις επιλογές που κάνουμε σε κάθε στιγμή στο παρόν που φέρνει επιτυχία.<br /><br />Κάποιοι άνθρωποι με ρώτησαν: "Ο κόσμος αυτός είναι κόσμος ελεύθερης βούλησης ή ντετερμινιστικός;" Ο κόσμος είναι ταυτόχρονα και ντετερμινιστικός και ελεύθερης βούλησης. Εάν το έχουμε αυτό υπόψη μας κι έχουμε απαλλαχθεί από διάφορους περιορισμούς, τότε έχουμε ελεύθερη βούληση και ζούμε ελεύθερα. Όταν το αγνοούμε αυτό και ζούμε με συνθήκες, τότε δεν έχουμε ελεύθερη βούληση κι ο κόσμος μας είναι ντετερμινιστικός.<br /><br />Το παρόν είναι η στιγμή της επιλογής και της ερμηνείας. Οι τωρινές μας επιλογές δημιουργούν τις εξωτερικές καταστάσεις που βιώνουμε αυτήν τη στιγμή. Οι τωρινές μας ερμηνείες δημιουργούν τις εσωτερικές καταστάσεις που βιώνουμε στο παρόν. Και λόγω του ότι ο 'εξωτερικός' μας κόσμος είναι μια αντανάκλαση του 'εσωτερικού' μας κόσμου, οι επιλογές μας κι οι ερμηνείες αλληλεπιδρούν και διαιωνίζουν οι μεν τις δε. Δεν είμαστε ούτε το ένα ούτε το άλλο, είμαστε η πηγή και των δύο. Εάν κατανοήσουμε τις επιλογές μας και τις ερμηνείες που τους κάνουμε, τότε θα αρχίσουμε να βιώνουμε την ελευθερία των επιλογών.<br /><br />Για αυτόν τον λόγο, το κλειδί της ελευθερίας είναι να γίνουμε η προσωποποίηση της ίδιας της σιωπηλής παρατήρησης που είναι πανταχού παρούσα και παρατηρεί τα πάντα. Η σιωπηλή παρατήρηση είναι η ίδια η συνειδητότητα. Η συνειδητότητα, έχοντας συνείδηση της φύσης της, είναι παρουσία, βαθιά σοφία κι ειρήνη. Όταν είμαστε ελεύθεροι είμαστε σε επικοινωνία με τον εσώτερο εαυτό μας κι όχι με την προβολή του εαυτού μας. Και μέσα σ' αυτή την ελευθερία βρίσκεται η ικανότητα να δίνουμε αυθόρμητα την προσοχή μας στις επιλογές εκείνες που θα φέρουν χαρά σ' εμάς αλλά και στους άλλους επίσης.<br /><br />Πηγή: pathfinder.grUnknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-81737419552091822022009-10-27T13:43:00.002+02:002009-10-27T13:47:29.811+02:00Η ζωή μας είναι μια αιτία ή ένα αποτέλεσμα;Πολλές φορές οι άνθρωποι ζητούμε βοήθεια για κάτι δυσάρεστο που μας έχει συμβεί. Αυτό που στην ουσία συμβαίνει είναι ότι νιώθουμε πως βιώνουμε τα αποτελέσματα μιας κάποιας αιτίας, την οποία δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Αναζητούμε μια μαγική λύση για να απαλλαγούμε από τα συμπτώματα της δυστυχίας μας, είτε αυτά είναι άγχος, κατάθλιψη, φόβος, έλλειψη επιβεβαίωσης, κακές σχέσεις με τους άλλους, κ.λπ. Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που θα έπρεπε πρώτα από όλα να εξετάσουμε είναι εάν σαν άνθρωποι θεωρούμε ότι προκαλούμε οι ίδιες τις αιτίες για όσα μας συμβαίνουν, ή ότι δεχόμαστε με παθητικό τρόπο τα αποτελέσματα τους.<br /><br />Θεωρούμε τους εαυτούς μας ως οντότητες οι οποίες προκαλούμε τα όσα συμβαίνουν ή ως θύματα των περιστάσεων; Όταν βλέπουμε τον εαυτό μας να δέχεται τα αποτελέσματα κάποιων γεγονότων των οποίων έχουμε μικρό ή και καθόλου έλεγχο, νιώθουμε αβοήθητοι. Σε αυτήν την περίπτωση γινόμαστε πράγματι αβοήθητοι επειδή οτιδήποτε κι αν πιστεύουμε τείνει να επιβεβαιώνει την πραγματικότητα. Όταν νιώθουμε ότι δεχόμαστε το αποτέλεσμα ενός γεγονότος, αυτομάτως αποκλείουμε όλους αυτούς τους διαφορετικούς τρόπους που θα μπορούσαν να μας κάνουν να δημιουργήσουμε κάτι το διαφορετικό, καθώς και τους τρόπους εκείνους που θα μας έδιναν προσωπική δύναμη. Στην ουσία δεν τους βλέπουμε καν! Εξαλείφονται από την ίδια μας την συνείδηση σα να μην υπήρξαν ποτέ.<br /><br />Οι άνθρωποι οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους ως αποδέκτες κάποιων εξωτερικών αιτιών, αναζητούν πέρα από τους ίδιους τους εαυτούς τους να βρουν μια αιτία που είναι υπεύθυνη για ό,τι συμβαίνει. Όταν συμβαίνει αυτό, μια τέτοια αιτία θα εμφανίζεται πάντα, ακόμη κι όταν δεν υπάρχει στην πραγματικότητα αιτία. Το αποτέλεσμα είναι ότι νιώθουμε αβοήθητοι και κυρίως ότι είμαστε πραγματικά αβοήθητοι.<br /><br />Οι άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν ότι προκαλούν εκείνοι τις διάφορες αιτίες, φυσικά δεν αναζητούν βοήθεια σε πρώτο επίπεδο. Καταλαβαίνουν πως - ακόμη κι αν δε μπορούν να αντιληφθούν τη σύνδεση οτιδήποτε κι αν συμβαίνει στην ζωή τους, προέρχεται από αυτούς τους ίδιους και πως αν το ανακαλύψουν θα μπορέσουν να το αλλάξουν. Αυτό συνήθως έχει ως προϋπόθεση το που έχουν στρέψει την προσοχή τους.<br /><br />Το πρώτο βήμα λοιπόν για να βοηθηθεί κάποιος άνθρωπος είναι να πειστεί ότι το καθετί που του συμβαίνει δεν προέρχεται από κάποιον εξωτερικό παράγοντα κι ότι μπορεί να έχει δημιουργικό έλεγχο της κατάστασης ακόμη κι όταν κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να είναι το ζητούμενο.<br /><br />Αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μερικές φορές είναι πιθανό κάποιος άνθρωπος να επιμένει ότι δε μπορεί να κάνει τίποτα, ότι έχει δοκιμάσει τα πάντα και παρόλα αυτά είναι αβοήθητος. Μπορεί και να θυμώσει αν του πει κανείς ότι μπορεί να είναι υπεύθυνος για την ζωή του.<br /><br />Οι άνθρωποι οι οποίοι νιώθουν ότι δέχονται απλά τα αποτελέσματα των γεγονότων χρησιμοποιούν σε μεγάλο βαθμό τη φράση "δε μπορώ" ενώ μια άλλη συνηθισμένη τους λέξη είναι "προσπάθησα". Όταν λέμε "δε μπορώ" ο εγκέφαλος μας κοπιάζει να μας τροφοδοτήσει με λόγους για τους οποίους δε μπορούμε να κάνουμε κάτι και παράλληλα εμποδίζει το πιο δημιουργικό κομμάτι του μυαλού μας να μας δείξει τους τρόπους εκείνους ώστε να μπορέσουμε να το κάνουμε. Επομένως, το γεγονός ότι δε μπορούμε επαληθεύεται κι επιπλέον ενισχύεται η πεποίθηση μας ότι πραγματικά δε μπορούμε. Μια πρόταση για τους ανθρώπους οι οποίοι το συνηθίζουν αυτό, θα ήταν να αντικαταστήσουν την φράση "δε μπορώ" με την ερώτηση "πως μπορώ;" και να συνεχίζουν να αναρωτιούνται μέχρι ο νους τους να τους δώσει τις απαντήσεις που ζητούν.<br /><br />Το "προσπάθησα" είναι μια άλλη συνήθης λέξη των ανθρώπων οι οποίοι νομίζουν ότι η ζωή τους είναι το αποτέλεσμα κάποιων γεγονότων. Αυτό που κρύβεται πίσω από αυτή τη λέξη είναι η αποτυχία. Κανένας άνθρωπος που έχει επιτύχει δε λέει αυτή τη λέξη. Λέει "το έκανα". Η προσπάθεια ξεκινάει ταυτόχρονα με την πίστη στην αποτυχία. Για να προσπαθήσουμε θα πρέπει να έχουμε εικόνες αποτυχίας στο μυαλό μας. Μια πρόταση θα ήταν να δημιουργούσαμε στο μυαλό μας εικόνες επιτυχίας, ασχέτως του τι είναι αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε. Όταν το κάνουμε αυτό δίνουμε στον εγκέφαλο μας ένα έναυσμα για να βρει τρόπους να το καταφέρει. Όταν "προσπαθούμε" δίνουμε στον εγκέφαλο μας ένα έναυσμα για να βρει τρόπους ώστε να αποτύχει.<br /><br />Οπότε ακόμη κι αν νομίζουμε ότι έχουμε πολλές αποδείξεις ότι είμαστε αποδέκτες του τελικού αποτελέσματος μιας αιτίας ή έστω του ευρύτερου φάσματος των αποτελεσμάτων - στην ουσία είμαστε εμείς αυτοί που τα προκαλούμε. Ακόμη κι αν μας φαίνεται δύσκολο να το πιστέψουμε, μπορούμε να ξεκινήσουμε να συμπεριφερόμαστε σα να είμαστε εμείς οι αιτίες. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε τον έλεγχο κι ας αναρωτηθούμε "πως μπορούμε;" μέχρι να πάρουμε την απάντηση.<br /><br />Οπότε έχουμε δύο μεγάλα κλειδιά της επιτυχίας. Το πρώτο είναι το να εστιάζουμε την σκέψη μας σ' αυτό που θέλουμε, όχι σ' αυτό που δεν θέλουμε ή σ' αυτό που φοβόμαστε. Το δεύτερο είναι να ξεκινήσουμε με την υπόθεση ότι εμείς είμαστε αυτοί που δημιουργούν αποτελέσματα, ότι μπορούμε να αποφασίσουμε τι θα σκεφτούμε, τι εικόνες να δημιουργήσουμε στο μυαλό μας και σε τι να συγκεντρωθούμε καθώς επίσης κι ότι όταν το κάνουμε αυτό, ο νους μας θα μας υποδείξει τον τρόπο για να γίνει αυτό στο οποίο συγκεντρωνόμαστε.<br /><br />Γιατί θα πρέπει να εστιάζουμε σ' αυτό που δεν επιθυμούμε και να αντιμετωπίζουμε τους εαυτούς μας σα να δέχονται τα αποτελέσματα κάποιων γεγονότων στα οποία δεν έχουμε κανένα έλεγχο;<br /><br />Ο φόβος! Φοβόμαστε! Και τι προκαλεί τον φόβο; Τα τραύματα, οι πληγές, η ανασφάλεια, η άγνοια. Αν έχουμε ζήσει κάποιου είδους τραυματική εμπειρία είναι πολύ πιθανόν να σκεφτόμαστε ότι ο κόσμος είναι γεμάτος κινδύνους και πως θα πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή (κάτι που κάνει το νου μας να εστιάζει σ' αυτό που δεν θέλουμε) και πως εμείς είμαστε τα πιθανά θύματα αυτών των κινδύνων με άλλα λόγια, δεχόμαστε το τελικό αποτέλεσμα και το φάσμα αποτελεσμάτων.<br /><br />Ένας τρόπος για να αλλάξουμε τη ζωή μας είναι να ηρεμήσει αυτό το μέρος του εαυτού μας που φοβάται και νιώθει ανασφαλές. Να καθαρίσουμε το μυαλό μας και να αποβάλλουμε την τάση μας να εστιάζουμε σ' αυτά που δεν επιθυμούμε, ενώ συνάμα να μπορούμε να συγκεντρωθούμε σε αυτά που θέλουμε να γίνουν, κάτι το οποίο μας επιτρέπει να τα υλοποιούμε πιο γρήγορα και πιο δυναμικά.<br /><br />Δύο πράγματα λοιπόν μπορούν να μας βοηθήσουν να είμαστε εμείς οι ίδιοι οι αιτίες για όσα μας συμβαίνουν:<br />1. Να συγκεντρωνόμαστε σ' αυτό που επιθυμούμε.<br />2. Να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε δημιουργικό έλεγχο σε ότι μας συμβαίνει.<br /><br />Αν μάθουμε μερικά "πράγματα κλειδιά", η ζωή μας θα γίνει πιο εύκολη και πιο ευχάριστη.<br />Μπορούμε να το κάνουμε!Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-73137146131337090072009-10-27T13:31:00.002+02:002009-10-27T13:35:30.279+02:00Το εγώ, οι άλλοι και η περιπέτεια της μετενσάρκωσηςΗ μετενσάρκωση δεν ήταν ξένη στην αρχαιοελληνική σκέψη. Οι Πυθαγόρειοι πρέσβευαν ότι είναι δυνατή εάν προηγηθεί κάθαρση της ψυχής και ο Πλάτωνας την απέδιδε στην αγάπη της ψυχής για το σώμα. Πριν από αυτούς, ο Ηράκλειτος μιλούσε για την ενότητα του κόσμου και τη ρευστότητα των μορφών. Αν βέβαια σκίσουμε λίγο το περιτύλιγμα, θα δούμε ότι πίσω από όλες αυτές τις ιδέες κρύβεται η διαισθητική γνώση της επιβίωσης, η γνώση ότι ο θάνατος του υλικού σώματος δεν σημαίνει το τέλος των πάντων.<br /><br />Στη Δύση σήμερα η μετενσάρκωση έχει γίνει συνώνυμη της επιβίωσης της προσωπικότητας. Η μόνη απώλεια από ζωή σε ζωή φαίνεται να είναι η μνήμη: γεννιόμαστε χωρίς την ανάμνηση του ποιοι ή τι ήμασταν αλλά ίσως αν εξελιχθούμε αρκετά ή αν προσφύγουμε σε κάποιες μεθόδους (αναδρομή κτλ.) να καταφέρουμε να ανασυνθέσουμε την κατακερματισμένη μας εικόνα και να μάθουμε ποιοι πραγματικά είμαστε, γιατί βαθιά μέσα μας ξέρουμε όλοι ότι είμαστε κάτι σπουδαίο και μοναδικό. Ίσως βέβαια να δυσκολευόμαστε να δεχθούμε ότι και ο διπλανός μας είναι κάτι εξίσου σπουδαίο και μοναδικό, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.<br /><br />Για τους παλιούς βουδιστές και βεδδιστές η ιδέα της επιβίωσης της προσωπικότητας ήταν ανόητη. Εκείνοι έβλεπαν, όπως ο δικός μας Ηράκλειτος, την ενότητα και τη ροή, όχι τους κόμπους συνείδησης που συνθέτουν τα επιμέρους εγώ μας. Κι είναι ένα πολύ ενδιαφέρον άλμα να προσπαθήσουμε να δούμε τον κόσμο μέσα από τα δικά τους μάτια, μέσα από τον δικό τους τρόπο, γιατί μπορεί μέσα από αυτόν τον τρόπο να ανακαλύψουμε έναν καλύτερο ορισμό του ποιοι πραγματικά είμαστε.<br /><br />Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι το μόνο που υπήρχε στο σύμπαν στη Μεγάλη Αρχή ήταν ένα ποτάμι, μια ροή νερού (και στη Γένεση εξ άλλου αναφέρεται ότι το πνεύμα του Θεού «εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων»). Ας πούμε λοιπόν ότι το ποτάμι αυτό, υπέροχο και τέλειο μέσα στη ροή του, επιθυμούσε βαθιά να έχει μια διαφορετική εμπειρία, μια διαφορετική πρόσληψη Αυτού που Είναι. Το ποτάμι επιθυμούσε βαθιά να πετάξει. Πώς μπορεί όμως να πετάξει το νερό; Ήταν αδύνατον.<br /><br />Τότε το ποτάμι βυθίστηκε στον διαλογισμό του και άρχισε να γίνεται κάτι παράξενο. Λίγο-λίγο το νερό του άρχιζε να γίνεται ανάλαφρο, πολύ ανάλαφρο και να υψώνεται αργά στον ουρανό. Ένα τμήμα του ποταμού μεταβαλλόταν σε σύννεφο.<br /><br />Δεν υπάρχει νομίζω κανείς που να αμφισβητεί ότι τα σύννεφα είναι υπέροχα, τόσο όμορφα, τόσο δυναμικά που είναι. Αλλάζουν συνέχεια μορφές, φορτία, ύψη, φέρουν ευλογημένο νερό, καταστρεπτικό χαλάζι ή απαλό χιόνι, κάποια είναι μοναχικά ενώ άλλα ταξιδεύουν σε ομάδες... Τα σύννεφα μας μοιάζουν τόσο πολύ. Είναι όπως ο κόσμος των μορφών, είναι όπως εμείς μέσα σε αυτόν τον κόσμο.<br /><br />Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες μέσα στις οποίες γεννιούνται, εξελίσσονται και πεθαίνουν, σε κάθε περίπτωση τα σύννεφα έχουν τη δική τους αλήθεια. Η αλήθεια τους δεν βρίσκεται στο συνεχώς μεταβαλλόμενο σχήμα τους, δεν βρίσκεται καν στο γεγονός ότι είναι σύννεφα. Η αλήθεια κάθε σύννεφου είναι, και αναπόδραστα παραμένει, το νερό.<br /><br />Έτσι κι εμείς, έχουμε τόσο συνηθίσει την όψη του σύννεφου που ξεχνάμε τη θεμελιώδη μας αλήθεια: <strong>δεν είμαστε σύννεφα, είμαστε νερό</strong>. <strong>Είμαστε μια μορφή που πήρε το νερό μέσα στη βαθιά λαχτάρα του να πετάξει.<br /></strong><br />Και είναι πολύ ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε κάτι ακόμη. Σε κάθε δεδομένη στιγμή, δεν ξέρουμε ποιο τμήμα του ποταμού έγινε σύννεφο ούτε ποιο τμήμα της βροχής που επέστρεψε στο ποτάμι προήλθε από ποιο σύννεφο. Δεν ξέρουμε επειδή δεν έχει σημασία. Σημασία έχει μόνο το μεγάλο ποτάμι στο σύμπαν, απ' όπου γεννιούνται και όπου επιστρέφουν όλα τα σύννεφα που έγιναν, γίνονται και θα γίνουν ποτέ. Καθένας μας, σαν σύννεφο, είναι η τέλεια προσπάθεια του νερού να έχει μια διαφορετική εμπειρία του κόσμου, αλλά καθένας μας είναι και πάντα θα είναι νερό.<br /><br />Κι όπως το νερό στο ποτάμι δεν είναι στατικό αλλά μια συνεχής ροή, όπως κάθε σταγόνα νερού δεν έχει ονοματεπώνυμο ή ταυτότητα αλλά είναι ενιαία και αναπόσπαστη από το ποτάμι, έτσι κι εμείς δεν χρειαζόμαστε την ταυτότητά μας για να είμαστε. Η ταυτότητα, το εγώ μας είναι παραπλανητικό, είναι μια ψευδαίσθηση που μας δόθηκε σαν εργαλείο πλοήγησης σε αυτόν τον κόσμο, τίποτε περισσότερο.<br /><br />Όταν όμως του δίνουμε μεγαλύτερη σημασία από αυτήν που πρέπει, τότε βιώνουμε τον χωρισμό από την αλήθεια μας και η αλήθεια μας δεν είναι μόνο ότι είμαστε νερό. Η αλήθεια μας είναι ότι είμαστε το ίδιο νερό με όλους τους υπόλοιπους. Και όπως είναι αδύνατο μέσα στη ροή του ποταμού να ξεχωρίσει κανείς μια σταγόνα από τις υπόλοιπες, έτσι είναι αδύνατο να ξεχωρίσουμε τον εαυτό μας από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Εντέλει, είμαστε όλοι μορφές ενός Εαυτού, είμαστε όλοι Ένα. Μπορούμε να το δούμε και αλλιώς: όλοι γύρω μας είναι μορφές του εαυτού μας, μορφές δικές μας. Η ατομική ύπαρξή μας διαχέεται σε όλους τους ανθρώπους που συναντάμε, που έχουμε συναντήσει ή θα συναντήσουμε ποτέ, σε όλους τους ανθρώπους που υπάρχουν, υπήρχαν και θα υπάρξουν, στο άπειρο. Όλοι οι άνθρωποι είναι εγώ, εγώ είμαι όλοι οι άνθρωποι.<br /><br />Μα, θα μου πείτε, τι σχέση έχω εγώ με τον Χίτλερ ή με τον Στίβεν Χώκινγκ; Τι σχέση έχω με τους γονείς μου που με καταδυνάστευαν ή με τον υπέροχο δάσκαλό μου που δεν του φτάνω στο μικρό δαχτυλάκι; Και τι σημαίνουν όλα αυτά;<br /><br />Σημαίνουν ότι όλοι είμαστε εξαιρετικά γενναία όντα και ότι θα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι που τελούμε σε τόσο δύσκολη υπηρεσία. Σημαίνουν επίσης ότι ζούμε σε έναν κόσμο φαινομένων, σε μια μεγάλη σκηνή θεάτρου όπου παίζουμε ρόλους, γιατί κάθε ενσάρκωση είναι ακριβώς αυτό, ένας ρόλος. Και ίσως την επόμενη φορά που θα σκεφτούμε τους γονείς μας που μας καταδυνάστευαν, να σκεφτούμε και πόσο γενναίοι ήταν που ανέλαβαν τόσο δύσκολους ρόλους, που πήραν τόσο χαμηλή δόνηση, φόρεσαν το χειρότερό τους ενεργειακό ένδυμα, για να μας βοηθήσουν να μάθουμε.<br /><br />Γιατί δεν είμαστε απλά νερό, δεν είμαστε απλά το ίδιο νερό με όλους τους άλλους, αλλά κυρίως είμαστε νοήμον νερό που μαθαίνει να αγαπάει.<br /><br />Και όπως δεν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τις σταγόνες του νερού, έτσι ίσως ανακαλύψουμε ότι υπάρχει λίγος Χίτλερ μέσα σε κάθε εγκληματική μας σκέψη και λίγος Χώκινγκ μέσα σε κάθε ευφυή μας σκέψη. Ίσως ανακαλύψουμε ότι όλοι οι άνθρωποι γύρω μας είναι όχι μόνο καθρέφτες αλλά εκδοχές του ίδιου του εαυτού μας και δούμε ότι ιδίως όσοι μας έφεραν πόνο, μας πρόσφεραν τη μεγαλύτερη δυνατή υπηρεσία.<br /><br />Είμαστε όλοι νερό. Είμαστε όλοι τέλειοι και ανυπέρβλητοι μέσα στη μεγαλοθυμία και το μεγαλείο του ποταμού. Αν το αντιληφθούμε αυτό, ίσως καταφέρουμε τελικά να εκτιμήσουμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και έτσι να εκτιμήσουμε και να αγαπήσουμε όλους τους άλλους. Επίσης, ίσως δούμε ότι είμαστε ασφαλείς. Ότι ζούμε μια συναρπαστική περιπέτεια που όμως δεν είναι η αλήθεια μας, ότι παίζουμε απλά ένα παιχνίδι σαν παιδιά στην αυλή της Δημιουργίας.<br /><br />Όσο για την προσωπικότητα.. Μέσα στις αναρίθμητες ενσαρκώσεις, τους ατελείωτους ρόλους, η προσωπικότητα δεν έχει παρά μία μόνο ζωή, ακριβώς όπως πρεσβεύει η χριστιανική μας παράδοση. Στο τέλος των ημερών της θα γίνει ξανά μια σταγόνα βροχής μέσα στην καταιγίδα των φθαρτών πραγμάτων και θα επιστρέψει με ασφάλεια στην αγκαλιά του μεγάλου ποταμού. Και όταν θα ενώσει την εμπειρία της μαζί του, όλα θα γίνουν ολόκληρα ξανά, γιατί όλα είναι Ένα!<br /><br />Πηγή: pathfinder.grUnknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-59623706431848004282009-05-06T16:24:00.003+03:002009-05-06T16:29:13.649+03:00Πως θα ήταν να πέσεις μέσα σε μια μαύρη τρύπα;<a href="http://ar8ra2.blogspot.com/2009/05/black-hole.html"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5332701459195091378" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 192px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgahOiMIAAYxwISQCGTRrEWFC8egZt6jRCc1KAaMvkEdY01e6ehG0n3jX6OTP2bpy2C9ik4Eej5rGjnoJ7OFU2pGPX6DcPKY42Q5NAhZ_IOl0AjMAag24jLBJZiYXfH-MKG23-zwcR7bVE/s200/black.jpg" border="0" /></a>Το να πέσεις μέσα σε μια μαύρη τρύπα ίσως δε θα ήτανε και το καλύτερο για την υγεία σου, η θέα όμως θα ήταν τουλάχιστον υπέροχη. Μια νέα προσομοίωση δείχνει τι θα μπορούσε να δει κανείς καθώς κατεβαίνει στον πυθμένα μιας μαύρης τρύπας την ώρα που τον καταπίνει. Η έρευνα αυτή θα μπορούσε να βοηθήσει τους φυσικούς να καταλάβουν την φανερά παράδοξη μοίρα της ύλης και της ενέργειας μέσα σε μια μαύρη τρύπα.<br /><br />Ο Andrew Hamilton και ο Gavin Polhemus του πανεπιστημίου Boulder στο Κολοράντο, κατασκεύασαν έναν υπολογιστικό κώδικα που βασίστηκε στις εξισώσεις του Αϊνστάιν για την Γενική Θεωρία της Σχετικότητας και που περιγράφει τη βαρύτητα σαν διαστροφή του χώρου και του χρόνου. Ακολουθούν τη μοίρα ενός φανταστικού παρατηρητή που βρίσκεται σε τροχιά η οποία παραμορφώνεται καθώς παρασύρεται από μια μαύρη τρύπα που έχει μάζα πέντε εκατομμύρια φορές τη μάζα του ήλιου και σχεδόν το ίδιο μέγεθος όπως η τρύπα που βρίσκεται στο κέντρο του δικού μας γαλαξία.<br /><br />Καθώς ο παρατηρητής πλησιάζει, ένας σκοτεινός κύκλος ξεπροβάλλει από τον γαλαξία και περιέχει μια μαύρη τρύπα και τον ορίζοντα γεγονότων της, δηλαδή το σημείο εκείνο πέρα από το οποίο τίποτε δεν μπορεί να ξεφύγει από την έλξη της μαύρης τρύπας. Το φως από τα αστέρια που βρίσκονται κατευθείαν πίσω από την τρύπα καταπίνεται από τον ορίζοντα αυτόν, ενώ το φως από άλλα αστέρια καμπυλώνεται μερικώς από τη βαρυτική της έλξη, σχηματίζοντας μια εικόνα στρέβλωσης γύρω από την τρύπα.<br /><br /><strong><span style="color:#ffcc33;">Ο δακτύλιος του ορίζοντα</span></strong><br /><br />Για τους μακρινούς παρατηρητές, ο ορίζοντας έχει το μέγεθος μια ακτίνας Schwartzschild (συχνά αναφέρεται και ως βαρυτική ακτίνα και είναι μια χαρακτηριστική ακτίνα που συνδέεται με κάθε μάζα. Είναι η ακτίνα για μια δεδομένη μάζα όπου, εάν αυτή η μάζα θα μπορούσε να συμπιεστεί για να χωρέσει στην ακτίνα αυτή, καμιά γνωστή δύναμη δε θα μπορούσε να τη σταματήσει στο να συνεχίζει να καταρρέει σε μια βαρυτική μοναδικότητα gravitational singularity). Για την συγκεκριμένη τρύπα το μέγεθος αυτό αντιστοιχεί σε 15 εκατομμύρια χιλιόμετρα, αλλά καθώς κανείς πλησιάζει ο ορίζοντας φαίνεται να αποσύρεται.<br /><br />Ακόμα και όταν υπερβεί το κατώφλι της ακτίνας υπάρχει ακόμα ένα σημείο μπροστά από τον παρατηρητή όπου όλο το φως καταπίνεται, έτσι από την σκοπιά του ο παρατηρητής ποτέ δεν πλησιάζει τον ορίζοντα.<br /><br />Οι Hamilton και Polhemus σχεδίασαν ένα κόκκινο πλέγμα στον ορίζοντα για να βοηθήσουν στην οπτικοποίησή του (καθώς ο ορίζοντας είναι σφαιρικός, οι δύο κύκλοι στο πλέγμα αντιπροσωπεύουν τον βόρειο και το νότιο πόλο από το κέντρο της μαύρης τρύπας). Καθώς ο παρατηρητής περνάει μια ακτίνα Schwartzschild, ένα άλλο τεχνητό οπτικό εφέ εμφανίζεται.<br /><br />Το λευκό πλέγμα που τον περικυκλώνει σηματοδοτεί το που οι μακρινοί παρατηρητές θα τοποθετούσαν τον ορίζοντα, δηλαδή είναι το σημείο εκείνο που άλλα άτομα που ακολουθούν τον πρώτο παρατηρητή θα έπεφταν επίσης μέσα στον ορίζοντα γεγονότων της μαύρης τρύπας.<br /><br />Η πιο παράξενη θέα είναι αυτή που θα δει ο παρατηρητής τις τελευταίες στιγμές της πορείας του. Καθώς πλησιάζει στο κέντρο της μαύρης τρύπας θα νιώσει τεράστιες παλιρροιακές δυνάμεις. Αν πέφτει πρώτα με τα πόδια, η βαρύτητα στο κεφάλι του θα είναι πολύ πιο ασθενής από αυτή που εφαρμόζεται στα πόδια του. Αυτό θα έκανε τον παρατηρητή να αποσυναρμολογηθεί και επίσης θα είχε κάποια επίδραση στο φως που θα τον περιέβαλλε. Το φως πάνω από το κεφάλι του θα τεντωνόταν και θα πλησίαζε την κόκκινη άκρη του φάσματος. Στο τέλος, από το κόκκινο θα προχωρούσε στην ανυπαρξία και έτσι ολόκληρη η θέα θα συμπυκνωνόταν σε έναν οριζόντιο δακτύλιο.<br /><br /><span style="color:#ff0000;"><strong>Το πληροφοριακό παράδοξο</strong></span><br /><br />Αυτή η διαδικασία μπορεί να ρίξει λίγο φως στο αίνιγμα των μαύρων τρυπών. Οι κβαντικοί υπολογισμοί φαίνεται να δείχνουν ότι υπάρχει μεγάλου βαθμού πολυπλοκότητα στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας και σε παλιότερες εργασίες, οι ερευνητές είχαν υπολογίσει πως θα ήταν δυνατό να δημιουργηθεί πολύ περισσότερη εντροπία (μέτρο της αταξίας) στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας από αυτή που μετράται από εξωτερικούς παρατηρητές. Αυτό μοιάζει με μια υπερσυμπιεσμένη εκδοχή του παλιού πληροφοριακού παράδοξου της μαύρης τρύπας, το οποίο αντιπαραβάλλει τον προφανή αφανισμό των αντικειμένων και της πληροφορίας που πέφτουν μέσα σε μια μαύρη τρύπα με την κβαντική μηχανική, η οποία υποστηρίζει ότι η κβαντική πληροφορία δεν μπορεί ποτέ να χαθεί.<br /><br />Το πρόβλημα ίσως είναι πως έχουμε μια αφελή θέαση για τον χώρο που καταρρέει μέσα σε μια μαύρη τρύπα. Για να μετρήσουν τη συνολική εντροπία οι Hamilton και Polhemus υπέθεσαν πως αθροίζονται όλες οι πιθανές καταστάσεις που θα μπορούσαν να έχουν η ύλη και η ενέργεια σε διαφορετικά σημεία στον χώρο. Αλλά μαζί με άλλους θεωρητικούς, υποπτεύονται πως αυτή η συνήθης υπόθεση, που καλείται τοπικότητα, δεν ισχύει στο εσωτερικό μια μαύρης τρύπας. Κατά κάποιον τρόπο, διαφορετικά σημεία στον χώρο φαίνεται να μοιράζονται τις ίδιες καταστάσεις, αλλά δεν είναι ξεκάθαρο πως γίνεται αυτό.<br /><br />Εκεί είναι που οι οπτικοποιήσεις όπως η συγκεκριμένη μπορούν να βοηθήσουν. "Κοντά στην βαρυτική μοναδικότητα (singularity), φαίνεται πως ολόκληρο το τρισδιάστατο σύμπαν καταρρέει σε μια επιφάνεια δύο διαστάσεων," λέει ο Hamilton. Αλλά το κατά πόσον αυτό υπαινίσσεται πως μια δισδιάστατη οπτική είναι περισσότερο θεμελιώδης, δεν είναι ξεκάθαρο. "Έχει αυτό κάποια προφανή σημασία; Δε γνωρίζω," συμπληρώνει ο Hamilton.Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-91192954342518083802009-04-28T12:54:00.004+03:002009-04-28T13:05:06.606+03:00Δορυφορικές φωτογραφίες απεικονίζουν την Ατλαντίδα;<a href="http://ar8ra2.blogspot.com/2009/04/atlantis.html"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329679148938432018" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 181px; CURSOR: hand; HEIGHT: 200px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf9I8Ls5ZbC1ygYgm3XkV1Oi84GFyC2Rj-oKROGgNtwjrg2EubhtyVMl7yxsor3txMOedxe62ULR0dMsWCV3Ocxxg4M3Sh53oYcz7TOyQukEA_fsxLVvoe_r_TutakeDwkyh2kiuE7PTg/s200/atlantida.jpg" border="0" /></a>Πρόσφατες δορυφορικές φωτογραφίες από περιοχή της νότιας Ισπανίας αποκαλύπτουν κάποια ασυνήθιστα χαρακτηριστικά πάνω στο έδαφος, που σύμφωνα με κάποιους ερευνητές είναι ερείπια της Ατλαντίδος καθώς φαίνονται να ταιριάζουν με περιγραφές του Πλάτωνα. Συγκεκριμένα, φωτογραφίες της περιοχής Marismade Hinojos,κοντά στην πόλη Cadiz, δείχνουν δύο ορθογώνια κτίσματα μέσα στη λάσπη ενώ τριγύρω στο έδαφος διακρίνονται τμήματα ομόκεντρων δακτυλίων.<br /><div><br />Ο Γερμανός φυσικός Rainer Kuehne του πανεπιστημίου Wuppertal που μελέτησε τις φωτογραφίες πιστεύει ότι η Ατλαντίδα βρισκόταν σε μια περιοχή της νότιας ακτής της Ισπανίας που καταστράφηκε από πλημμύρες ανάμεσα στο 800 π.Χ. και το 500 π.Χ. Ο Δρ. Kuehne επικαλείται τις περιγραφές του Πλάτωνα για τους ομόκεντρους κύκλους της Ατλαντίδος και υποθέτει ότι τα δύο κτίσματα που φαίνονται στις φωτογραφίες είναι ένας ασημένιος και ένας χρυσός ναός που ήταν αφιερωμένοι στον Ποσειδώνα. Ωστόσο στις δορυφορικές φωτογραφίες το μέγεθος της υποτιθέμενης Ατλαντίδος φαίνεται να είναι κάπως μεγαλύτερο από εκείνο που αναφέρει ο Πλάτων.<br /><br />Ο Kuehne θεωρεί ότι υπάρχουν δύο πιθανές ερμηνείες για αυτό, ή ότι ο Πλάτων έκανε λάθος στην εκτίμηση του ή ότι η μονάδα μέτρησης που αναφέρει, να ήταν 20% μεγαλύτερη απ' ό,τι παραδοσιακά θεωρείτο μέχρι σήμερα. Αν η δεύτερη περίπτωση είναι ορθή, τότε οι διαστάσεις της μίας εκ των κατασκευών της φωτογραφίας ταιριάζουν σχεδόν ακριβώς με τις διαστάσεις που δόθηκαν από τον Πλάτωνα για το ναό του Ποσειδώνα.Επίσης ο Kuehne έκανε μερικούς ακόμη ενδιαφέροντες συσχετισμούς:<br /><br />•Πρώτον, συσχετίζει την αναφορά του Πλάτωνα για την ύπαρξη μιας μεγάλης πεδιάδας στην Ατλαντίδα με την πεδιάδα που σήμερα εκτείνεται από τη νοτιότερη ακτή της Ισπανίας μέχρι τη Σεβίλλη. Ενώ τα ψηλά βουνά που περιγράφονται από τον Πλάτωνα, θεωρεί ότι ίσως είναι οι οροσειρές Σιέρα Μορένα και Σιέρα Νεβάντα.<br /><br />•Δεύτερον, ο Πλάτων ανέφερε ότι η Ατλαντίδα είχε πλούσια κοιτάσματα χαλκού και άλλων μετάλλων. Και ο Kuehne επισημαίνει το γεγονός ότι στη Σιέρα Μορένα υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα χαλκού.<br /><br />•Ο Πλάτων αναφέρει πολέμους ανάμεσα στους Ατλάντειους και τους λαούς της ανατολικής Μεσογείου. Ο Kuehne παρατηρεί ότι αυτοί οι πόλεμοι θυμίζουν τις επιθέσεις που δέχτηκαν τον 12ο π.Χ. αιώνα η Αίγυπτος, η Κύπρος και άλλες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου, από μυστηριώδεις επιδρομείς στους οποίους δόθηκε η ονομασία «άνθρωποι της θάλασσας». Και υποστηρίζει ότι οι «άνθρωποι της θάλασσας» ήταν στην πραγματικότητα οι Ατλάντειοι.<br /><br />Τα περίεργα χαρακτηριστικά του εδάφους και τα κτίσματα πρωτοεντοπίστηκαν από τον λέκτορα και ερευνητή της Ατλαντίδος Werner Wickboldt, ο οποίος μελετούσε δορυφορικές φωτογραφίες της περιοχής της Μεσογείου σε μια προσπάθεια να εντοπίσει χαρακτηριστικά σημάδια που ταιριάζουν με τις περιγραφές του Πλάτωνα για την Ατλαντίδα. Και όπως δήλωσε για την ανακάλυψη στην Ισπανία: «Αυτός είναι ο μόνος τόπος που φαίνεται να ταιριάζει με τις περιγραφές του Πλάτωνα». Ενώ πρόσθεσε ότι υπάρχει πιθανότητα οι Έλληνες να παρερμήνευσαν μια αιγυπτιακή λέξη που αναφέρεται στην «ακτογραμμή» με μία άλλη που σημαίνει «νησί» με αποτέλεσμα να υπάρξει λάθος γλωσσική απόδοση και να αναφέρεται η Ατλαντίδα ως νησί στα μετέπειτα κείμενα.<br /><br /><span style="font-size:85%;"><span style="color:#666666;">Πηγή: <em>liako.gr</em></span></span></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-79073793738708726132009-04-28T12:41:00.002+03:002009-04-28T12:47:55.158+03:00Επιστημονική έρευνα για μυστηριώδης ιπτάμενες σφαίρες<a href="http://ar8ra2.blogspot.com/2009/04/fling-balls.html"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329675564881686162" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 150px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg26z3NouIi1BBQCw1eYk7FwX2NXA8693Et-acSIKfbThKmmt-rwkvCwkWSrbQ1m8OHof-bqQ5iyT5l976wd8AbUXy_IYmtj-tebSIgCduqWJJOFObKLrsbqvsKFUbrcfwUr_TOvQtOXu4/s200/mekong.jpg" border="0" /></a>Επιστήμονες από την Ταϋλάνδη σκοπεύουν να εκτοξεύσουν ένα εξερευνητικό όχημα ανάμεσα σε φωτεινές σφαίρες που εμφανίζονται πάνω από τον ποταμό Mekong μια φορά κάθε χρόνο. Το φαινόμενο λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στην πρώτη πανσέληνο του 11ου σεληνιακού μήνα, οπότε και εμφανίζονται εκατοντάδες κόκκινες, ροζ και πορτοκαλί σφαίρες να πετάνε στον ουρανό πάνω από τον Mekong και προσελκύει πλήθη θεατών που ανυπομονούν να το δουν.<br /><br />Αυτές οι φωτεινές ιπτάμενες σφαίρες ονομάζονται Naga από τους ντόπιους και η παρουσία τους είναι γνωστή εδώ και πολλές γεννιές. Ωστόσο, το ποια είναι η πραγματική τους φύση καθώς και το γιατί εμφανίζονται μόνο συγκεκριμένη περίοδο κάθε χρόνο είναι ερωτήματα που οι επιστήμονες δεν μπορούν να απαντήσουν και έτσι αποφάσισαν να το μελετήσουν.<br /><br />Έτσι, εννέα επιστήμονες ειδικοί σε διάφορους τομείς άρχισαν να συλλέγουν δείγματα χώματος και νερού από τις περιοχές όπου εμφανίζονται οι φωτεινές σφαίρες, κάτι που επιβεβαίωσε και ο Saksit Tridech που είναι αναπληρωτής γραμματέας του Υπουργείου Επιστημών και Τεχνολογίας. Ο ίδιος δήλωσε: «Είμαστε εντελώς σίγουροι ότι οι πύρινες σφαίρες είναι φυσικό φαινόμενο».Σύμφωνα με κάποιες υποθέσεις η συσσώρευση εύφλεκτων αερίων και η επακόλουθη απελευθέρωση τους όταν το νερό υπερβεί μια θερμοκρασία ευθύνεται για το φαινόμενο. Όμως μια τέτοια ερμηνεία, όσο λογική και να φαίνεται, αδυνατεί να εξηγήσει γιατί το φαινόμενο λαμβάνει χώρα μια φορά το χρόνο και πάντα κατά τη συγκεκριμένη πανσέληνο.<br />Οι θρύλοι της περιοχής αναφέρουν ότι οι σφαίρες προέρχονται από ένα Naga, ένα μυθικό φίδιπου λέγεται ότι ζει στον ποταμό Mekong.<br /><br /><span style="font-size:85%;"><span style="color:#666666;">Πηγή: <em>liako.gr</em></span></span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-84188741922931244432009-04-25T12:37:00.003+03:002009-04-25T12:45:22.713+03:00Περιοχή 51Η περιοχή 51 είναι μέρος μιας απαγορευμένης στρατιωτικής βάσης κοντά στη περιοχή Groom<a href="http://ar8ra2.blogspot.com/2009/04/area-51.html"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5061820575539056194" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJZyoIo-XghcRLuDmyhwajW0gIFtUiA47-Ge55o2bApesu9E6lPe9HAQ37o4IRh2yGKYi8C-eU64pUDfX1ZqBcjeL6Jc8YT3i7QRRWaNtpYe9ds3S6M-RCbvzBGDQkxN3O08is5ajD_v0/s200/ar51ea.jpg" border="0" /></a> Dry Lake στη Νεβάδα. Οι UFOλόγοι είναι πεπεισμένοι ότι χρησιμοποιείται για να μας κρύβουν εξωγήινους. Πρόσφατα, η πολιτεία της Νεβάδα υπέδειξε μια άγονη λωρίδα 98 μιλίων της λεωφόρου 385, που περνά κόντα από την περιοχή 51, σαν τη Λεωφόρο των Εξωγήινων (Extraterrestrial Highway). Μια τέτοια κίνηση είναι σίγουρα μια προσπάθεια της κυβέρνησης να μας παραπλανήσει για να σκεφτούμε ότι δεν υπάρχει "συγκάλυψη" εκεί που υπάρχει. Αυτό είναι μια "συγκάλυψη" της "συγκάλυψης", τυπική των κυβερνητικών οργανώσεων που διαχειρίζονται ευαίσθητες πληροφορίες περί εξωγήινων και ΑΤΙΑ. <blockquote></blockquote>Μιας και μπορεί να τουφεκιστήτε αν προσπαθήσετε να εισέλθετε παράνομα μέσα στη στρατιωτική βάση όπου βρίσκεται η περιοχή 51, οι UFOτουρίστες βλέπουν το ιερό αυτό έδαφος από ένα μακρινό πανοραμικό σημείο. Πολλοί το κάνουν αυτό ελπίζοντας να δουν UFO να προσγειώνονται. Προφανώς, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει μια συμφωνία με τους εξωγήινους και τους επιτρέπει να πετούν όσο θέλουν μέσα σ'αυτή την περιοχή, εφόσον μπορούμε να πειραματιζόμαστε πάνω τους και να προσπαθούμε να αντιγράψουμε τα σκάφη τους. Δεν νομίζω να πιστεύετε πραγματικά ότι την ιδέα των Στελθ Βομβαρδιστικών την σκέφτηκε κάποιος άνθρωπος; <blockquote></blockquote>Οι σκεπτικιστές δεν αμφιβάλλουν ότι συμβαίνει κάτι μυστικό στην περιοχή 51. Και αυτό που συμβαίνει μπορεί να είναι πιο σκοτεινό από το να προσπαθούν να κατασκευάσουν καινούργια αεροπλάνα και όπλα. Η εκπομπή "Sixty Minutes" έβγαλε ένα θέμα όπου ο Leslie Stahl είπε πως η περιοχή 51 μπορεί να είναι ένας παράνομος τόπος απόρριψης τοξικών ουσιών. Αν κάτι τέτοιο είναι αλήθεια, η περιοχή 51 μπορεί να είναι επικίνδυνη για την υγεία με περισσότερους από ένα τρόπους. Πολλοί πρώην υπάλληλοι της περιοχής 51, αλλά και χήρες πρώην υπαλλήλων, κατέθεσαν μυνήσεις ενάντια στην κυβέρνηση για τραυματισμούς ή θανάτους που προκλήθηκαν από παράνομες πρακτικές απόρριψης αποβλήτων. Μέχρι τώρα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει προστατευθεί από τέτοιες μυνήσεις λόγω "εθνικής ασφάλειας". <blockquote></blockquote>Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν αναγνωρίζει καν την ύπαρξη της βάσης γνωστής ως περιοχή 51. Φυσικά, τέτοιες αρνήσεις δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να δίνουν τροφή σ' αυτούς που ισχυρίζονται ότι υπάρχει μια κυβερνητική συνωμοσία για την συγκάλυψη οτιδήποτε μπορεί κανείς να φανταστεί. <blockquote></blockquote><span style="color:#666666;"><span style="font-size:78%;">Πηγή: <em>skepdic.gr</em></span></span>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-914298525392566562.post-81218132274652323072009-03-18T15:22:00.003+02:002009-03-18T15:29:09.336+02:00Μπορούμε να ταξιδέψουμε στο χρόνο;<a href="http://ar8ra2.blogspot.com/2009/03/traveling-in-time.html"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5089369753609789458" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd6ZKVa9ET2NtDAO37OmBguztf1wLGXOCDe6nmNHKn16xAIB2LcHGQsaudfpaopZESELodQV9rzWkOWG9R0lpwHkh8-ADIhclv0mpq8paiSPMb2fyLyVS_CxTUyVziL94TmiCyB78SfG4/s200/xoroxronos.jpg" border="0" /></a>Τον τελευταίο καιρό οι πολυσυζητημένες θεωρίες για τα ταξίδια στο χρόνο έχουν επιστρέψει τόσο στην μικρή αλλά και στην μεγάλη οθόνη.<br /><blockquote></blockquote>Πόσο μακριά βρισκόμαστε άραγε από την εποχή που τα ταξίδια στο χρόνο θα μας επιτρέπουν να συναντήσουμε ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό;<br /><blockquote></blockquote>Παρά τις διαφωνίες, οι επιστήμονες δεν έχουν αποκλείσει ακόμα την πιθανότητα της επιστροφής στο παρελθόν.<br /><blockquote></blockquote><div align="left"><br />«Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι τα ταξίδια στο χρόνο δεν είναι πιθανά», σχολιάζει ο θεωρητικός φυσικός Brian Greene από το πανεπιστήμιο της Columbia.<br />«Ωστόσο οι περισσότεροι από εμάς, έχουμε προβληματιστεί από το γεγονός της αδυναμίας για την απόδειξη της παραπάνω θεωρίας». <blockquote></blockquote>Μέσα στις επόμενες δεκαετίες, κάποια πειράματα είναι δυνατόν να αποκαλύψουν κατά πόσο μπορούμε να ταξιδέψουμε στο χρόνο. Θεωρητικά τουλάχιστον, όπως βεβαιώνει και ο John Cramer, φυσικός από το πανεπιστήμιο της Washington, είναι πιθανόν το μέλλον να επηρεάζει το παρελθόν. Ο Cramer και οι συνεργάτες του σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν ένα τέτοιο πείραμα μέσα στον επόμενο χρόνο. <blockquote></blockquote>Τόσο ο Greene αλλά και ο Cramer έχουν ασχοληθεί με τη θεωρία για τα ταξίδια στο χρόνο. Ο Greene είναι συντάκτης του "The Elegant Universe," ένα βιβλίο που υποστηρίζει την παραπάνω θεωρία, συμμετείχε στην ταινία "Frequency," μια ταινία επιστημονικής φαντασίας και συμμετείχε ως επιστημονικός σύμβουλος στην ταινία "Deja Vu." <blockquote></blockquote>Ο Cramer υποστηρίζει την θεωρία της ύπαρξης της 'retrocausality'. Σύμφωνα με αυτή την θεωρία αντί του αιτίου και του αιτιατού, η επίδραση έρχεται πριν από την αιτία.<br />Η απλούστερη, λιγότερη παράδοξη εξήγηση για αυτό, αναφέρει ότι διακινείται κάποιου είδους πληροφορία μεταξύ των δύο φωτονίων σε αντίστροφο χρόνο. <blockquote></blockquote>Η απόδειξη της παραπάνω θεωρίας θα μπορούσε να οδηγήσει στην αποδοχή μιας νέας εναλλακτικής κβαντικής φυσικής. </div><blockquote></blockquote><div align="center"><br /><strong><span style="color:#33ff33;">Η σχετικότητα</span></strong></div><blockquote></blockquote><div align="left">Μέσα στα τελευταία 100 χρόνια, οι φυσικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η διαδικασία των ταξιδιών στο χρόνο είναι σχετική: Κατά μια έννοια, όλοι ταξιδεύουμε στο χρόνο, εξαρτώμενοι από το σύστημα αναφοράς, ωστόσο κάποιοι δείχνουν να το κάνουν πολύ πιο εύκολα από κάποιους άλλους. </div><blockquote></blockquote><div align="left">Για παράδειγμα οι αστροναύτες που επιστρέφουν από διαστημικές αποστολές ίσως παρατηρήσουν ότι τα ρολόγια τους έχουν μερικά νανοδευτερόλεπτα διαφορά σε σχέση με την ώρα της γης, λόγω της σχετικότητας.</div><blockquote></blockquote><div align="left">Παρόλα αυτά τα περισσότερα σχέδια για τα ταξίδια στο χρόνο συμπεριλαμβάνουν περισσότερα από την επιβράδυνση ή επιτάχυνση του βήματος χρόνου. Αυτό το οποίο πραγματευόμαστε λοιπόν είναι η αντιστροφή της ροής του χρόνου και ίσως η επέμβαση στην αιτιότητα η οποία οδηγεί σε διαφορετικές πορεία γεγονότων. </div><blockquote></blockquote><div align="left">Εάν κάποιος υποθέσει ότι είναι δυνατόν όλα τα παραπάνω να συμβούν, ο Greene αναφέρει ότι οι δυνατότητες θα είναι δυο:</div><div align="left">Η φύση θα συνωμοτήσει εναντίον της διαφοροποιημένης αιτιότητας, γεγονός το οποίο ο Stephen Hawking ονόμασε "chronology protection conjecture": Για παράδειγμα, εάν προσπαθήσετε να πυροβολήσετε τον πατέρα σας πριν γεννηθείτε, κατά κάποιον τρόπο το όπλο σας θα αστοχήσει. </div><blockquote></blockquote><div align="left">Η αιτιότητα είναι δυνατόν να μεταβληθεί, και να αποκτήσετε πολλαπλές διακλαδώσεις της πορείας των γεγονότων. Θα μπορούσατε λοιπόν να επιστρέψετε στο παρελθόν να πυροβολήσετε τον πατέρα σας και να δημιουργήσετε ένα σύμπαν στο οποίο δεν θα έχετε γεννηθεί ποτέ. Όμως αυτό δεν θα είναι το ίδιο σύμπαν από το οποίο προήλθατε. Θα μπορούσατε να είστε ένας εξωγήινος επισκέπτης από μια διαφορετική πραγματικότητα. </div><blockquote></blockquote><div align="left">Ο Greene παρουσιάζει ως παράδειγμα την ταινία "Deja Vu", η οποία υιοθέτησε μια πολύ δημιουργική προσέγγιση. Παραδέχτηκαν ότι το θέμα είναι ακόμα ανοιχτό οπότε επέτρεψαν την αναπαράσταση και των δυο πιθανοτήτων. </div><blockquote></blockquote><div align="center"><br /><strong><span style="color:#33ff33;">Η αναζήτηση της αλήθειας</div></span></strong><blockquote></blockquote><strong><span style="color:#33ff33;"><div align="left"></span></strong></div>Μέσα στο επόμενο έτος, ο Cramer ελπίζει να καταλήξει σε μια από αυτές τις δυο πιθανότητες ή τουλάχιστον να ανακαλύψει το λόγο για τον οποίο αυτές οι εκδοχές είναι πρακτικά αδύνατες. <blockquote></blockquote>Το πείραμα το οποίο θα πραγματοποιήσει ο Cramer πραγματεύεται την ιδέα του "εναγκαλισμού" δυο φωτονίων. Ακόμα και εάν τα φωτόνια βρίσκονται σε πολύ μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, ότι ακριβώς συμβαίνει στο ένα φωτόνιο αντανακλάται στο άλλο.<br /><blockquote></blockquote>Ο Αϊνστάιν παρατήρησε αυτή τη συμπεριφορά και την πρόβαλε σαν απόδειξη για την λανθασμένη κβαντική φυσική. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια οι φυσικοί έχουν αποδείξει ότι ο κβαντικός εναγκαλισμός είναι ένα πραγματικό φαινόμενο.<br /><blockquote></blockquote>Ο Cramer αναφέρει ότι είναι δυνατόν κάποιοι αστάθμητοι παράγοντες να επηρεάσουν το πείραμα του και να οδηγηθεί σε λανθασμένα αποτελέσματα. «Είναι πολύ πιθανόν να παραλείψουμε κάτι σε κάποια δεδομένα χρονική στιγμή και αυτό θα έχει επιπτώσεις στις μετρήσεις μας.»<br /><blockquote></blockquote>Όμως εάν τα φωτόνια συμπεριφερθούν σύμφωνα με τη θεωρία, πρόκειται να ανοίξει ο δρόμος σε ένα σύνολο από παράδοξα που μέχρι σήμερα έχουμε συναντήσει μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας.<br /><blockquote></blockquote>Δεν είναι δυνατόν να συναντήσει κάποιος ασυνέχεια στο χρόνο. Σύμφωνα με τη γενική αντίληψη η φύση αρνείται τις "διακοπές". Ωστόσο μερικές φορές η φύση καταλήγει να παρουσιάζει πολύ πιο περίεργη συμπεριφορά απ' ότι θα μπορούσε κανείς να φανταστεί.<br /><blockquote></blockquote>Τα τελευταία χρόνια, η εξέλιξη στην κβαντική θεωρία έχει προσφέρει άφθονο υλικό για τη δημιουργία ισχυρισμών που ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.<br /><blockquote></blockquote>Ο Greene δείχνει να ανυπομονεί για τα αποτελέσματα του Ευρωπαϊκού Large Hadron Collider, όπως και για τα δεδομένα από τους Wilkinson Microwave Anisotropy Probe και το δορυφόρο Planck, οι οποίοι μελετούν την πορεία του σύμπαντος από τα πρώτα λεπτά της δημιουργίας του.<br /><blockquote></blockquote>Τέτοιου είδους παρατηρήσεις είναι σχεδόν απίθανο να αποτελέσουν άμεσες αποδείξεις για την αντίστροφη ροή του χρόνου.<br /><blockquote></blockquote>Παρόλα αυτά, εάν επικεντρωθούν στη ύπαρξη νέων κλάσεων υπερσυμμετρικών υποατομικών σωματιδίων ή επιπλέον διαστάσεων, θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν πολλά περισσότερα μυστήρια για το χρόνο και το ίδιο το σύμπαν. <blockquote></blockquote><span style="color:#666666;"><span style="font-size:78%;">Πηγή: <em>pathfnder.gr</em></span></span>Unknownnoreply@blogger.com