Είναι σχεδόν βέβαιο ότι το ηλιακό ελάχιστον έχει ήδη φθάσει. Όλες οι ηλιακές κηλίδες έχουν εξαφανιστεί. Ο ήλιος εμφανίζει μια εκπληκτική ηρεμία. Όπως ακριβώς η ηρεμία πριν από την καταιγίδα..
Πριν από λίγες ημέρες, ερευνητές ανακοίνωσαν ότι αναμένεται ηλιακή καταιγίδα η οποία θα αποτελέσει το πιο έντονο ηλιακό μέγιστο των τελευταίων πενήντα ετών. Η πρόβλεψη αυτή προέρχεται από μια επιστημονική ομάδα της οποίας ηγείται η Mausumi Dikpati από το από το Εθνικό Κέντρο Έρευνας της Ατμόσφαιρας (NCAR) των ΗΠΑ.
«Ο επόμενος ηλιακός κύκλος θα είναι από 30 - 50% σφοδρότερος σε σχέση με τον προηγούμενο», σχολιάζει η Dikpati. Εάν όλα τα παραπάνω ισχύουν, τα επόμενα χρόνια θα παρατηρηθεί μια έξαρση της ηλιακής δραστηριότητας, η οποία θα αποτελέσει τη δεύτερη σε μέγεθος και σφοδρότητα δραστηριότητα στην ιστορία του ηλιακού μέγιστου από το 1958.Αυτό ήταν ένα ηλιακό μέγιστο. Η διαστημική εποχή ξεκινούσε: Η διαστημική συσκευή Sputnik προωθήθηκε τον Οκτώβριο του 1957 και ο Explorer 1 τον Ιανουάριο του 1958.
Εκείνη την εποχή, δεν ήταν δυνατή η πρόβλεψη ενός ηλιακού μέγιστου. Παρόλα αυτά, έγινε αντιληπτό από όλο τον κόσμο ότι κάτι μεγάλο επρόκειτο να συμβεί καθώς το Βόρειο Σέλλας εμφανίστηκε στο Μεξικό έως και τρείς φορές.
Ένα παρόμοιο ηλιακό μέγιστο θα γίνει αντιληπτό και αυτή φορά από την επίδραση που θα έχει στην κινητή τηλεφωνία, στα συστήματα εντοπισμού, τους δορυφόρους και σε πολλές άλλα σύγχρονα μέσα της τεχνολογίας.
Οι προβλέψεις της Dikpati είναι πρωτοφανείς. Σε ένα χρονικό διάστημα δύο δεκαετιών από την ανακάλυψη του ηλιακού κύκλου, οι επιστήμονες έχουν προσπαθήσει αρκετά για την πρόβλεψη του μεγέθους ενός μελλοντικού ηλιακού μέγιστου και έχουν αποτύχει. Ένα ηλιακό μέγιστο μπορεί να είναι ιδιαίτερα έντονο, όπως αυτό του 1958, ή μόλις ανιχνεύσιμο, όπως εκείνο του 1805.
Το κλειδί για την λύση του μυστηρίου, όπως ανακάλυψε η Dikpati πριν από μερικά χρόνια, βρίσκεται σε μια ζώνη μεταφοράς που βρίσκεται πάνω από τον ήλιο. Στη Γη κάτι παρόμοιο με αυτή τη ζώνη είναι και το Μεγάλο Ωκεάνιο Ρεύμα ή Ζώνη Μεταφοράς στη Γη. Η ζώνη αυτή αποτελείται από ένα δίκτυο ρευμάτων το οποίο μεταφέρει νερό και θερμότητα κατά μήκος των ωκεανών.
Η ζώνη του ήλιου δεν είναι μια ζώνη μεταφοράς ρευμάτων νερού αλλά ηλεκτρικά αγώγιμου αερίου. Το αέριο αυτό ρέει από τον ισημερινό στους πόλους και πάλι πίσω. Όπως λοιπόν ακριβώς η ζώνη μεταφοράς της γης ελέγχει τα καιρικά φαινόμενα έτσι και η ζώνη του ήλιου ελέγχει τις συνθήκες του ήλιου. Πιο συγκεκριμένα ελέγχει τον κύκλο των ηλιακών κηλίδων.
Ο φυσικός David Hathaway από το Εθνικό Κέντρο Διαστημικής Επιστήμης και Τεχνολογίας, εξηγεί: «Αρχικά θυμηθείτε τι ακριβώς είναι οι ηλιακές κηλίδες, μπερδεμένες δεσμίδες μαγνητισμού που παράγονται από το εσωτερικό του ήλιου. Μια τυπική ηλιακή κηλίδα μπορεί να υπάρξει μονάχα για μερικές εβδομάδες. Στη συνέχεια αλλοιώνεται αφήνοντας πίσω της ένα αδύναμο μαγνητικό πεδίο».
Το πάνω μέρος της ζώνης απλώνεται στην επιφάνεια του ήλιου, καλύπτοντας το μαγνητικό πεδίο των παλιών κηλίδων. Οι παλιές αυτές κηλίδες μεταφέρονται στους πόλους σε ένα βάθος 200,000 χλμ. όπου ενισχύονται από το εσωτερικό μαγνητική δύναμη του ήλιου.
Όλες οι παραπάνω διαδικασίες χρειάζονται ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για να ολοκληρωθούν.
«Χρειάζονται περίπου 40 χρόνια για να ολοκληρωθεί ένας κύκλος μεταφοράς», σχολιάζει ο Hathaway. «Η όλη διαδικασία μπορεί να ολοκληρωθεί από 30-50 χρόνια».
Όταν η ζώνη βρίσκεται σε γρήγορη φάση, σημαίνει ότι σαρώνονται πολλά μαγνητικά πεδία και ο μελλοντικός ηλιακός κύκλος θα είναι έντονος. Αυτό αποτελεί και τη βάση για την πρόγνωση: «Η ζώνη βρισκόταν σε γρήγορη φάση το χρονικό διάστημα 1986 – 1996. Τα παλιότερα μαγνητικά πεδία που σαρώθηκαν τότε θα πρέπει να επανεμφανιστούν ως μεγάλες κηλίδες το 2010 – 2011».Όπως οι περισσότεροι ειδικοί, ο Hathaway βασίζεται στο μοντέλο της ζώνης μεταφοράς και συμφωνεί με την Dikpati στο ότι το επόμενο ηλιακό μέγιστο θα είναι ιδιαίτερα έντονο. Όμως ο Hathaway διαφωνεί σε ένα σημείο. Η Dikpati προβλέπει ότι το επόμενο ηλιακό μέγιστο θα είναι το 2012, όμως αυτός πιστεύει ότι θα πραγματοποιηθεί νωρίτερα, το 2010 ή 2011. «Η ιστορία αποδεικνύει ότι οι μεγάλοι κύκλοι ηλιακών κηλίδων φτάνουν γρηγορότερα στο μέγιστο της ισχύς τους σε σχέση με τους μικρότερους. Πιστεύω ότι οι πρώτες ηλιακές κηλίδες του επόμενου κύκλου θα εμφανιστούν στο τέλος του 2007 και το ηλιακό μέγιστο θα παρατηρηθεί το 2010 ή το 2011». Παρόλα αυτά όποιος και να έχει δίκιο ο ερχομός της ηλιακής καταιγίδας είναι πλέον γεγονός!
Πηγή: pathfinder.gr
